தூறல் விழும் முகில் நீரின் சந்தம்
மெல்லிசையாய் காதில் விழ.......
நரம்புகளின் கிசுகிசுப்பில்
கூதல் காற்றும் நாணிக்கிடக்க
விடிந்ததென் விடியலின்று!
இருந்தும்.........
மழையுரசல் கண்ட மனசோ
விழியுறக்கமறுத்து
உறிஞ்சிக்கொள்கின்றதின்றைய அழகை!
பதியமிடக் காத்திருந்த சூரிய விதையை
மறைத்தவர் யாரோ- நம்
இறைவன்தானோ!
தங்குமிடமின்றியலைந்த
நரைமுகில்கள்
வாலிபம் கண்டதோயின்று
கருமையைத் தாமும் பூசி!
மழையுரசலில்
கலைந்தோடும் மண் வாசம்
மெல்ல - என்
சுவாசத்துள் குந்திக்கொள்ள!
விடியலின் சைகையைக் காட்டும்
சேவல்கள் கூட
இன்றேனோ கடமை மறந்து
நன்றாகத் தூங்க
சலங்கையாய் சிரிக்கும் - அந்தச்
சிட்டுக்கள்
மரக் கொப்பில்
சொண்டு தேய்த்து சோம்பல் முறிக்கும்
பச்சைக் கிளிகள் கூட
காணோமேயின்று!
தலைகுனிந்தே - தன்
மேனி நனைக்கும் மென் மலர்கள்
மெல்ல முணங்குகின்றன
மெளனவலியால்!
இன்னுமதிகம் முளைக்கவேயில்லை
வண்ணக் காளான்கள் தரையை மறைத்தபடி!
நிசப்தத்தின் அரவணைப்பில்
நம்மவர்கள் மயங்கிக் கிடப்பதால்!
இத்தனைக்கும்
இருள் துளைத்து முளைவிடுமின்றைய
பௌர்ணமிக்காய்
விடுமுறைக்குள் சிக்கியதென்
பாடசாலைப் பொழுது!
-Jancy Caffoor -
No comments:
Post a Comment
என் கவிதாயினியில் விழி பதித்த உங்களுக்கு நன்றி......
என் பதிவு தொடர்பான உங்கள் விமர்சனங்கள் இன்னும் என் எழுத்துக்களைச் செம்மைப்படுத்தும்!