About Me

2012/09/03

இது எப்படி இருக்கு



கடந்த மாதம்  எனக்குரிய கல்விமாணிப் பட்டப்படிப்பு (B.Ed) இரண்டாம் வருடப் பரீட்சை நடைபெற்றது. இப்பரீட்சைக்காகத் தோற்றும் எமக்காக 10 பாடசாலை தினங்கள் அரசின் அனுமதியுடன் கற்கை விடுமுறையாக  வழங்கப்படுகின்றன.

நானும் முறைப்படி உரிய ஆவணங்களைச் சமர்ப்பித்து, அதிபர் அனுமதியுடன்   வலயக் கல்விப்பணிப்பாளர்   கையொப்பமும் அனுமதியும் பெற்று, எமது பாடசாலைக் கோவைகளை நிர்வகிக்கும் கிளார்க்கிடம் ஒப்படைத்தேன். அக்கடிதம் உடனடியாக கல்வி அதிகாரியிடம் கையொப்பமிட்டு, எமது பைலில் (கோவை) இடப்பட்டிருக்க வேண்டும். நாம் பரீட்சைக்குத் தோற்றினோம் என்பதற்காக பரீட்சை இறுதிநாளில் வழங்கப்படும்  வரவுச் சான்றிதழை கல்வி நிறுவனத்தில் ஒப்படைத்தால், எமது லீவு அனுமதிக்கப்பட்ட கடிதம் எமது கைகளுக்கு உடனடியாக வரும்.  இதுவே நடைமுறை!

எமது பாடசாலைக்குப் பொறுப்பாக அலுவலகத்திலிருக்கும் அந்தக் கிளார்க்கோ சோம்பலுற்று,  அந்த வேலையை  பிறிதொரு நாள் செய்வதாகக் கூற, எனக்கும் அக்கடிதம் உடனடியாகப் பயன்படாது என்பதால் மறுப்பின்றி, வீடு சென்று விட்டேன். 

எமக்கென நியமிக்கப்பட்டிருக்கும் அலுவலகக் கிளார்க் (இலிகிதர்) எந்த வேலையையும் ஒழுங்காக, சுயமாக செய்யத் தெரியாது. பலரிடம் ஆலோசனை கேட்டுத் திரிவார்.   இது பலருக்கும் தெரியும். 

நானும் உரிய அவ் லீவுகளைப் பெற்று, பரீட்சையையும் எழுதி முடித்தேன். பரீட்சை வரவுச் சான்றிதழ்கள், பரீட்சை நிலைய மேற்பார்வை அதிகாரியால் எனக்கு வழங்கப்படவே, உரிய கிளார்க்கிடம் அதனை ஒப்படைத்து, எனக்குரிய லீவு அனுமதிக் கடிதத்தைத் தரும்படி கூறினேன். கடிதம் தட்டச்சு செய்யப்பட்டிருப்பதாகவும், கையொப்பமிட அதிகாரியில்லையெனவும் கூறினார். 

(ஒரு மாதம் அக் கடிதம் அவர் வசமிருந்தும், அதிகாரியிடம் கையொப்பமிட கிளார்க்கிற்கு நேரமில்லையாம்)

மீண்டும் ஒருவாரத்தின் பின்னர் வலயக்கல்வி அலுவலகம் சென்றேன்.

"கிளார்க் லீவு. 
தொடர்ச்சியாக லீவாம்.
வீடு கட்டுறாராம்.
லீவில் நிற்கின்றாராம்"

பக்கத்து சீட்டு அம்மணி புன்னகைத்தவாறே கூறினார். அவர் எனக்கு கொஞ்சம் பழக்கம்.!

இரண்டு தடவை அலுவலகம் சென்றும் இதே பதில்தான். வந்த ஆத்திரத்தை அடக்கிக் கொண்டேன். இனி இது தொடர்பாக போவதில்லை. நடப்பது நடக்கட்டும் என மௌனித்திருந்தேன்! பொறுமைக்கும் எல்லையுண்டுதானே!

பாடசாலை மூன்றாம் தவணைக்காக ஆகஸ்ட்  22ம் திகதி மீண்டும் ஆரம்பிக்கப்பட்ட பின்னர், எனக்குரிய லீவு அனுமதிக்கப்பட்டு கடிதம் பாடசாலை அதிபருக்கு தபாலில் அனுப்பப்பட்டது.  

இன்று (2012.09.03) காலை பாடசாலை சென்றதும் எமது பாடசாலைக் கிளார்க் சகோதரி என்னிடம், அக்கடிதத்தில் லீவிற்கான திகதி பிழையாக அச்சடிக்கப்பட்டிருப்பதாகக் கூறி சுட்டிக்காட்டினார்.

மீண்டும் அலுவலக் கிளார்க் முருங்கை மரம் ஏறிவிட்டாரோ வேதாளமாய்!

இன்று பாடசாலை முடிவடைந்ததும்,  அக்கடிதத்துடன் அலுவலகம் சென்று இது தொடர்பாக அலுவலகக் கிளார்க்கிடம் கதைத்தேன். 

இப்பொழுதெல்லாம் பெரும்பாலும் அலுவலகத்தில் கடமையாற்றுபவர்கள்  ஏதோ செய்து முடிக்க வேண்டும் எனும் நினைப்பில் அரைகுரையாகச் செய்வதால்,  பிழைகள் ஏற்படுகின்றன. அதனைச் சுட்டிக் காட்டினாலோ அவர்கள் ஏற்பதில்லை. முரண்படுகின்றனர்.

அலுவலகக் கிளார்க்கும்,  தன் தவறை ஏற்பதாக இல்லை. ஆனால் நானோ அவரை விடுவதாக இல்லை. என் நச்சரிப்பு தாங்காமல், அந்தக் கடிதத்தை ஒவ்வொருவரிடமும் காட்டி, தன்னை நியாயப்படுத்த முயன்றார். 

அங்கு கடமையாற்றிய வயோதிப பெண் அலுவலரிடம் இது கொண்டு செல்லப்பட்டது. உடனே அவரும் அந்தப் பரீட்சையை பற்றி அற்பமாகக் கதைத்து லீவு தரமுடியாது என்றார். சில தமிழ்மொழி நடைமுறையிலுள்ள ஊர்களின் பெயரைக் குறிப்பிட்டு, அங்கு அனுமதிக்கப்பட்டிருப்பதாகக் கூறினேன்.

கடைசியில் அலுவலக் கிளார்க் சென்ற இடம், அந்தப் பகுதிக்கு பொறுப்பாக உள்ள இரண்டாவது மேலதிகாரி....

நான் இணைத்திருந்த சுற்றுநிருபப்பிரதி தமிழ். அதனை மொழிபெயர்ப்பதில் அரை உயிர் போனது! அந்த இரண்டாம் நிலை அதிகாரி முரண்பாடுகளை ஆதரித்து, தன்னை பலமிக்கவராக நிருபிக்க முனைந்து கொண்டிருப்பவர்.  அரசு அனுமதித்த விடயத்தை, ஏதோ தனது சொத்தை எமக்கு அள்ளிக் கொடுப்பதைப் போல் மனநிலையில் செயற்படுபவர்!! அவரும் ஆணித்தரமாக மறுத்தார் லீவு தரவே முடியாதென்று!

எமது பரீட்சைக்குப் பொறுப்பான நிறுவனமாகிய தேசிய கல்வி நிறுவனத்தின் இவ் லீவு அனுமதிக்கப்பட்டிருப்பதால், கொழும்பு உள்ளிட்ட இப் பரீட்சையை எழுதிய இலங்கையில் உள்ள சகல ஆசிரியர்களினதும் லீவு பிரச்சினையின்றி அனுமதிக்கப்பட, அநுராதபுர வலயக் கல்விப் பணிமனை மேலதிகாரியும் இவ் லீவினை வழங்குமாறு அனுமதி கொடுத்திருக்க, இரண்டாம் நிலை இவ்வதிகாரியோ லீவு தரமுடியாது என உறுதியோடு நின்றார். தங்கள் பிடிவாதத்தை வலுப்படுத்தவும், பலகீனத்தை மறைக்கவுமே இக் கோஷம்!

என்னுள் கொதித்த ஆத்திரத்தை அடக்கியவாறே, இவற்றுடன் தொடர்பாகவுள்ள பல அதிகாரிகளுக்கும் உடனடியாக கைபேசியில் விடயத்தைக் கூறி ஆலோசனைப் பெற்றேன். சகலரும் இப் பரீட்சைக்கு லீவுண்டு எனக் கூறினார்கள். ஆதாரம் சொன்னார்கள்!

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால் சென்ற வருடம் இதே பரீட்சையின் முதலாம் வருடத்திற்குரிய லீவு  பிரச்சினையின்றி பெற்றிருந்தேன்.  

கற்கைக்கு பொறுப்பாகவுள்ள தேசிய மஹரகம நிலையத்திலும் தொடர்பு கொண்டேன். லீவு அனுமதிக்கப்பட்டிருப்பதாக கூறினார்கள். ஆனால் எனக்குத் தேவை.   சிங்களத்தினாலான அதுதொடர்பான ஒர்  சுற்றுநிருபமே!

மஹரகம தேசிய கல்வி நிறுவனத்தில் எமது இக்கற்கைக்குப் பொறுப்பான மேலதிகாரி இன்று லீவில் நிற்பதால் உடனே அதுவும் சாத்தியமற்றுப் போனது!  நாளை தொடர்பு கொள்ளும்படி கூறினார்கள்!

மிக விரைவில் அச்சுற்றுநிருப்பத்தை பெற்று,  முறைப்பாட்டுக் கடிதத்துடன் அதனை இணைத்து, அதன் பிரதிகளை மேலதிகாரி உள்ளிட்ட கல்வியமைச்சிற்கு அனுப்ப முடிவெடுத்துள்ளேன்.  

 





2012/09/02

வாழ்த்திய மனங்களுக்கு


2 செப்ரெம்பர் 2012

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்,
வணக்கம்,
உங்கள் பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்களை முகவுரையாகக் கொண்டு ,இன்று என் வாழ்வின் இன்னுமொரு மைல்கல்லை தரிசிக்கின்றேன். 
வாழ்க்கை எனும் நீரோட்டம் எம்மைச் சுற்றி, வனப்புக்களையும், வசந்தங்களையும் , முட்களையும் தோற்றுவிக்கக்கூடியது. இருந்தும் சூழ்நிலைக்கேற்ப நம் வாழ்வை நாம் வாழத்தான் வேண்டும்.

ம்ம்...வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே!

அவ் வாழ்வின் அழகிய கணங்களாக வந்து செல்பவை நம் பிறந்த நாட்களே! நம் ஞாபகங்களை உயிர்ப்பித்துச் செல்லக்கூடிய  அந்நாட்கள் என்றும்  நமக்குள் உயிரோட்டத்தை வார்க்கின்ற தினமாகத்தான் இருக்கின்றது--

வாழ்த்துவதும் வாழ்த்தப்படுவதும் சிறப்பான ஓர் பண்பாடு.ஆகும்.
எல்லோருக்கும் பிறரை அல்லது நண்பர்களை அல்லது உறவுகளை வாழ்த்தும் மனமிருப்பதில்லை.. ஆனால் நட்புள்ளங்களே, உங்களுக்கு நட்பின் பசுமையை மதிக்கின்ற நல்ல மனமிருக்கின்றது. அதனால் வாழ்த்துக்களும் உங்கள் உதட்டில் குவிந்து எழுந்துள்ளன. பிறர் இன்பம், துன்பத்தில் வலிந்து பங்கெடுக்கும் உணர்வே நட்பும் அன்பும் என நம் சிந்தையில் உண்மை பரப்பி நிற்கின்றது!

மனித உணர்வுகளில் மகிழ்வைப் பரப்பும், நிரப்பும் உயரிய உறவே நட்பாகும். அதிலும் முகநூல் (உண்மையான)  நட்புக்கள் , முகமே அறியாத நிலையில், பரிமாறப்படும் பின்னூட்டங்களினடிப்படையில் நேசத்தை உயிர்ப்பித்து தொடர்பைப் பேணி நமக்குள் நட்பாக பூத்திருப்பவர்கள். நட்பில் எதிர்பார்ப்புக்கள் பூச்சியமே!

உயரிய உண்மையான நட்பு காலத்தினால் அழிவடைய முடியாது.....

இத்தகைய சிறப்பான நட்புக்களாகிய உங்களால்  நானின்று  மானசீகமாக வாழ்த்தப்பட்டுள்ளேன்.  எல்லா வல்ல அல்லாஹ் உங்கள் நேசம் கலந்த மகிழ்வான வாழ்த்தை ஏற்றுக் கொண்டு , மன ஆரோக்கியம், தேக ஆரோக்கியத்துடன் கூடிய நல் வாழ்வை எனக்கருளட்டும்!

நட்புக்குள் நன்றி பகிர்தல் நன்றன்று.
இருந்தும் என் மகிழ்வை வெளிப்படுத்தும்  அடையாளமாக இந் நன்றியைத் தூவி நிற்கின்றேன்.... மானசீகமாக உங்கள் வாழ்த்துக்களாலீர்க்கப்பட்டு !
வாழ்த்துவதற்கும் ஓர் மனம் , பண்பாடு வேண்டும் .
அது உங்கள் வசமிருக்கின்றது.. இந்த உணர்வே, உங்களுடனான என் நட்பை இன்னும் இறுக்கிப் பிணைத்துக் கொள்ளும் ஆதாரமாக இருக்கப்போகின்றது. நம் வருங்காலங்களில் நம் நட்பு ஆரோக்கியமாகப் பேசட்டும்! பேசப்பட வேண்டும் ......இன்ஷா அல்லாஹ்!

இன்று என்னை உங்களுடன் இணைந்து வாழ்த்திய ,  என் குடும்பத்தினர், உறவினருக்கும் இச் சந்தர்ப்பத்தில் என் அன்பை ஸலாத்துடன் இணைத்துப் பகிர்கின்றேன்.
ஜாதி, மதம், இனம், வயது, அந்தஸ்து , மொழி, நாடு, தேசம், பிரதேசமென்ற வேறுபாடுகளைக் களைந்தெறிந்து, அன்பையும், நட்பையும் மாத்திரம் எதிர்பார்ப்பாகக் கொண்டு வாழ்த்திய என் அன்பு நெஞ்சங்களே!

இன்றைய தினம் என்னை மிகச்சிறப்பாக வாழ்த்திய உங்களை என் கவிதாயினியில் ஆவணப்படுத்துவதன்  மூலம் எனதிந்த ஞாபகங்களை உலராமல் உயிர்பிக்க முடியும்!
உங்கள் நட்பு மூலம் என் வாழ்வியல் சார்ந்த கலையுலகில் தடையின்றி பறப்பதற்கான உந்துசக்தியைப் பெற்றுள்ளேன். அந்த பரவசத்துடன் எனது மனமார்ந்த நன்றியையும் மகிழ்வுடன் உவந்தளிக்கின்றேனிப்போது! பெருமனதுடன் ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்-
(எனக்கு உங்கள் வாழ்த்து கிடைத்த வரிசையில் பெயர்களைப் பதிப்பித்திருக்கின்றேன் ...இங்கு இலக்கங்கள் வேறுபட்டாலும் கூட, உங்கள் நட்புக்கு எப்பொழுதும் என் மனதில் முதலிடமே கொடுத்துள்ளேன் )

01. Riyas Ahamed
02. Mohamed Fazaal
03. Paramasivam Cyelesiva
04. Arif Hasan
05. Ramamoorthy Kutty 
06. Ramesh Yuwaraj
07. Vathiri C Raveendran Sir
08. Sritharan Nadarasa
09. Kalaimahan Fairooz
10. Selvi Maaran
11. Muthu Satheesh Kumar
12. Prakash sona
13. Seena Shareef
14. Sureshappu Boss
15. Jeeva Jeeva Kumar

16. Jahir Hussain
17. Imran Khan
18. Sriram Srinivasan
19. Mani Kandan
20. Shuhananth Shuhumar
21. Thevananth Theva
22. Svkumar Kumar
23. Pratheeban Srinivasan
24. ரா. புவன்
25.  பிரபு போஸ்
26. தமிழன் நாம் 
27. Boston Asmeer

28. Gowri Shankar
29. Pany Tnking
30. Jaffna Menan

31. Sathish Raja Gtm
32. Ajmeer Khan
33. Suresh Raja Gtm
34. Saravanan Csn
35. Sudha Kandasamy Sudha
36. Mohamed Safwan
37. Ba Singaravelu Dft

38. Prabin Raj
39. Isac Jcp
40. Dinesh Sam
41. Sujith Kumar Balan
42. Karthikeyan Mathan
43. Prakash Raj
44. Ashraffenneth Ashraf

45. Mohamed Rumzi
46. Rajani Logini
47. Mohd Mansoor
48. Kingsly King

49. Kabeer Surais
50. Niros Rasik
51. Marcis Remington
52. Rizvy Ahamed
53. Manju
54. Rajagopal Appathurai
55. Malik Sfn

56. Mohamed Amjad
57. Muhammad Ismail
58. Achi Poorani

59. Abubacker Sithick
60. Jeen Sowmiya
61. Rafa Retha 
62. Sabeer Mohamed 
63. Janoss Caffoor
64. Rasna Sajith
65. Razeen Rafiudeen
66. Muthu Raman
67. Veeraarsu Arsu 
68. Peer Mohamed Puniyameen Sir 
69. Amalraj Francis
70. Iynoon Fathi   
71. Sajith Sanjaya   
72. Raja Pakkirisamy 
73. Siraju Deen  

74. Ameer Mona 
75. Mohammed Azmy
76. M.Rishan Shareef   
77. Juzly Malik              
நட்புள்ளங்களின் சில அன்புப் பரிசுகளிவை
Sritharan Nadarasa

                                   
Ba Singaravelu Dft


Paramasivam Cyelesiva


Selvi Maaran


Mohamed Fazaal


Rajagopal Appathurai


Abubacker Sithick


Sathish Raja Gtm


Peer Mohamed Puniyameen Sir 

                                        Iynoon Fathi   



Muthu Satheesh Kumar

Ameer Mona 


நட்புக்களின்  சில வாழ்த்துக்கள்
Kalaimahan Fairooz

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்!

செந்தமிழ் மணம்பூக்கும் யாழ்மண்ணில்
சீரிய தந்தை யகம் குளிர வந்தவளே!
விந்தையாய் பற்பல படையல்களின்று
விதந்துரைக்க பல்லோரும் தருகின்றாயே!

நீமண்ணின் பாதம்பதிட்ட நாளதை உளத்தில்
மறையாத சுவடாக கட்டுதே அக்காள்
ஈமானில் துளியளவும் மாற்றம் செயாமல்
இங்கிதமாய் நல்லன செய்திடும் நீ வாழி!

நல்லோர் நானிலத்தில் பவனிவர அன்பு
நனிசிறந்து வலம்வருமே இதுதா னுண்மை
கள்ளமிலா உளத்தாள் கவிதாயினிநீங்கள்
காலமெல்லாம் சீருற்றேயிருக்க வாழ்த்தினேன்!

- தமிழன்புடன் சகோதரன் கலைமகன் பைரூஸ்
Vathiri C Raveendran Sir
எங்கு வாழ்ந்தாலும் நீ எம்மண்ணில் பூத்தமலர்
வாழ்வில் பல தடங்கள்.........
அவை வரலாறு பேசும்.
கல்வியறிவு உனை உணர்த்தியுள்ளது.
கலை இலக்கியம் உனை வளர்த்துக்கொள்கிறது.
ஆசிரியப்பணி ஒரு அறிவுலகை தந்துகொண்டிருக்கிறது.
எனவே இந்நாள் ஒரு நன்நாள்.
உனை எமக்கு தந்த நாள்
யாழ்மலரே!
இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் தந்தேன் ஏற்றிடுக!
Prakash sona
வளமான நலமுடன் வாழ்வாங்கு வாழ
தமிழ் போல் தரணியெங்கும்
உம் மேன்மை உயர்ந்திட
இந் நன்னாளில் வாழ்த்துவது
உங்களது நட்பு தோழமை
பிரகாஷ்(பெருவுடையான்)
இனிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் தோழமையே!

Sabeer Mohamed 
ஒவ்வொரு வருடமும்
ஓயாது உணர்த்திடும்
உன் மலர்வு நாளை
மகிழ்வோடு கடந்திடப்
போராடுகிறது மனம்

ஏக்கம்தான் வாழ்வாவென
எண்ணத்தோன்றுகிறது
ஏனிந்த ஏமாற்றங்களென
எய்த்து நிற்கிறது மனம்

அத்தனை தந்தைக்கும்
அகம் நிறைத்திடும் செல்வம்
அன்னையாய் மலர்ந்திட்ட
அருமை மகளின் நிகள்வல்லவா

தாய், தாரம் கடந்த பாசம்
தங்க மகளின் திகட்டாத நேசம்
தரணியை வென்ற தற்பெருமை
தளர்ந்திடா வாழ்விற்கு
(இறைவனை) வேண்டுகிறது மனம்

Seena Shareef 
மதத்தால் ஒன்று பட்டு
மனதால் ஒன்று பட்ட
என் நண்பியே புன்னகையின்
நண்பியாய் நீ வாழ நான்
வாழ்த்துகிறேன் happy b.day u my dearest kavithayini jancy வாழ்த்துக்கள்
Malik Sfn   
என் அருமை ஜன்ஸி சிஸ் அவர்களுக்கு என் மனமார்ந்த பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்!!!
இந்நாள் போல எந்நாளும் இனிதே வாழவும் கவி உலகிலும் கல்வி துறையிலும் வளரவும் வாழ்த்துக்கள். இந்நாள் போல எந்நாளும் இனிய நாளாக எல்லாம் வல்ல அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்திக்கின்றேன்!
Riyas Ahamed
இன்று நான் உங்களை வாழ்த்துவது போல்!! நாளை இவ்வுலகம் உங்களை வாழ்த்த என் பிரார்த்தனை என்றென்றும் ....!
நீடுழி காலம் வாழ்க நலமுடன்.........................!!!
Wish you happy birthday
Mohamed Fazaal
Dearest Jan,,,
On your birthday, special one
I wish that all your dreams come true.
May your day be filled with joy,
Wonderful gifts and goodies, too
--------

Mage dayabara jancy, oyage siyaluma sithum pathum ituwana wasanawantha suba upandinayak wewa.
-----------
Muthu Satheesh Kumar
I am so glad up I had
you to grow up with me and
To share the tears and the laughter.
You made the tears easier
And laughter more fun
Wishing you al the best today
And throught the coming year!
Wishing my dear akka a many more happy returns of the day
                                        
Selvi Maaran

Happy Birthday Jancy Caffoor. Be blessed today and always......stay healthy .......stay blessed
Arif Hasan

En kai searuntha natpin malarae...
Mothaaga vantha naal inru....
Vaalthavo vayathu illai.....
Valthamalo iruka mudiyavillai....
Fb thantha oru arputha natpu nee....
Nam naduvae sarchaigal irupinum....
Suliraatu mugam kaatu vathu nee...
Manathin vaarthai kavithaigalai varum.....
Vara villai eanaku neeyae....
en manathai nirainthu irupathaal.....
Happy birthday Jancy Caffoor
Razeen Rafiudeen

It must have been a rainy day
When you were born
But it wasn't really rain,
The sky was crying because
It lost his most beautiful angel
Happy Birthday Dear Jancy
Ameer Mona

Asalamu alaikum Happy bday 4 d late wishes .........Valkail yella valamum nalamum petru vala enudaiya valthukal ....My dua and allah's blessing always wit u

Rasna Sajith
Happy birthday Jancy raththa ...Live a long with merciful of Allah ! Enjoy ur life....wishes frm every one at our home.......bye tkr dear !
Janoss Caffoor
Late wishes happy birthday
Siraju Deen

En ithayam kanintha piranthanal valthukal..may allah bls u

பிரபு போஸ்,
இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் ஜான்சி..........
(ரா.புவன் ,Achi Poorani, Prabin Raj, Isac Jcp)


2012/09/01

குறிஞ்சிப்பாட்டுக் காதல்



உண்மையில் காதலென்பது ஓர் வசீகர உணர்வு. இவ்வுணர்வுக்குள் மதிமயங்கும் ஆன்மாக்கள், தம் புறவுலகை மறந்து சொர்க்கபுரியாக விளங்கும் காதலுலகினுள் அமிழ்ந்து விடுகின்றனர். நண்பர்கள், உறவினர், குடும்பம் சுற்றுப்புறம் யாவருமே அந்நியமாக தாம் நேசம் கொண்டவரையே, தம் உலகாக வரித்து வாழ முற்படுகின்றனர். காதல் போற்றும் பல இலக்கியங்களிலும் இப்பண்பு சிதைக்கப்படுவதில்லை. கவிகளினூடாக புலவர்கள் இவற்றை அழகாக எடுத்தியம்புகின்றனர்.

குறிஞ்சிப்பாட்டின் பத்துப் பாடல்களுள் ஒரு பாடலைத் தெரிவு செய்தேன். அதில் ஒளிந்திருக்கும் காதலின் சிலிர்ப்பைக் கண்டு  நானும் உவத்து, ரசித்து அதனை உங்கள் பார்வைக்குள்ளும் எத்திவைக்கின்றேன் இதோ .

தலைவியின் அன்பான காதலையும், ஆழமான உணர்வோட்டத்தையும், நாமும் ரசிக்கலாம்..........ரசிப்போமா! 

இங்கு புலவர் சொன்ன தன்கூற்று  நடையை என் மொழி வழக்கில் பிறர் கூற்றாக்கி மாற்றி புலவரின் கவிக் கரு சிதையாமல் என் மொழிநடையில் உங்களை அழைத்துச் செல்கின்றேன் இந் நாயகியை தரிசிக்க.......... 

மென்மையான தலைப் பகுதியைக் கொண்ட வளைந்த பெரிய கதிர்களைக் கொண்ட தினையை திண்பதற்காக வரும் கிளி போன்ற பறவைகளை விரட்டும் காவலில் ஈடுபடுவதற்காக ஆரவாரமிக்க மரத்தின் மேல் பரண் ஒன்றையமைத்து அதிலமர்ந்து எந்த கருவியில் எப்படி இசைத்தால் பறவைகள் விரண்டோடுமோ அவ்வாறு அதற்குரிய சில இசைக்கருவிகளான தழல், தட்டை, குளிறு , கவண் போன்ற இசைக்கருவிகளால் இசையெழுப்பிக் கொண்டிருந்தாள் தலைவி . அது  வெப்பமான உச்சிப் பொழுது. அவளெழுப்பிய ஒலி கேட்டு கிளிகள் மிரண்டோடின. அந்நண்பகல் நேரம் வெப்பப் பொழுது திடீரென மாற்றம் பெற, இடி, மின்னலுடன் கூடிய  மழை மலையின் மீது பெய்தது. தலைவியும் அவள் தோழியும் நனைந்தனர். ஆனால் அந்நனைவு அவர்களுள் மகிழ்வைப் பிரட்டிக் கொடுத்தது.

மலையுச்சியிலிருந்து பளிங்கினைச் சொரிவதைப் போல் வீழும் வெள்ளருவியில் அவர்கள் மனமகிழ்ந்து ஆடிப்பாடினார்கள். அவளோ கூந்தல் கவர்ந்தெடுத்த நீரினைப் பிழிந்து ஈரம் உலர்த்தி மீண்டும் மீண்டும் நீரிலே விளையடியதால் அவள் கண் உள்ளிடமெல்லாம் சிவந்தது.

மழை நின்ற பொழுதில் அந்த அடர்ந்த காட்டின் பல பகுதிகளிலும் மனமகிழ்ச்சியோடு உலாவித் திரிந்து  ஆசையோடு பல மலர்களைப் பறித்து மழை பெய்ததால் கழுவிச் சுத்தம் செய்யப்பட்ட அகன்ற மலைப் பாறையின் மீது அனைத்துப் பூக்களையும் குவித்து வைத்தாள். குறுக்கிட்டுக் கிடந்த பக்க மலையெங்கும் பறவைகளின் ஒலி நிறைந்திருந்தது. அவ்விடத்தே, கூர்மையான ஓசையோடு தெளிந்த சொற்களை இடையிடையே கூறி கிளிகளை விரட்டத் தலைவி தவறவில்லை.

சேகரித்த மலரிதழ்களை ஒன்றாகக் கோர்த்து தான் அணிந்திருந்த தழையாடைக்கு ஏற்றவாறு சரி செய்து கட்டிக் கொண்டாள். பல்வேறு நிற மலர்களால் மாலை கட்டி மென்மையான கொண்டையில் அழகாகச் சூட்டி அலங்கரித்தவளாய் தன் தோழியுடன் அசோக மரத்தின் குளிர்ச்சியான நிழலில் அமர்ந்தபோது...................!

அவனைக் கண்டாள். அவன் எண்ணெய் தடவி சுருண்டு வளர்ந்திருந்த தனது தலைமயிரில் மணம் வீசும் அகில், சந்தனம் போன்றவற்றை பூசி மணக்கப் பெற்றவனாகவும், தலைமயிரின் ஈரத்தை தன் விரல்களால் நீவியும், கரிய அகிலையிட்டு உண்டாக்கிய புகையினாலும் உலர்த்துபவனாகவும் இருந்தான். அத்துடன் மலையிலுள்ள பல்வேறு வண்ணங்களாலும் குணங்களாலும் ஆன மலர்களைக் கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட குளிர்ச்சியான மணம் வீசும் மலர்மாலையையும் அணிந்திருந்தான். அவற்றுடன் அவனைக் கண்டவர் அச்சப்படும்படியாகவும் வெண்தாழை மடலான மாலையினையும் அழகாக தலையில் சூடியிருந்தான்.

அவன் காதில் செருகியிருந்த அசோகத் தளிர், அவனின் திரண்ட தோளில் அசைந்து கொண்டிருந்தது.  அவன் அழகிய மார்பில் அணிகலன்களும், மாலைகளும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. சிவந்த இரேகைகள் உடைய உள்ளங்கைகளுக்கேற்ற இறுகி பருத்த முன்கையில் வில்லை ஏந்தியிருந்தான். அம்புகளை அசைவில்லாதவாறு கோலமிடப்பட்டிருந்த துணிப்பையில் பிணைத்திருந்தான்.

அப்போது . பகைவர்களின் இடங்களைப் பாழ் செய்யும், நெருங்குதற்கரிய வலிமையும் மிகுந்த சினமும், கூரிய வாள் போன்ற பற்களையும், கூர்மையான நகங்களையும் கொண்ட நாய்கள் தலைவியின் இருப்பிடத்தை நோக்கி வந்தன. அவற்றைக் கண்டு நடுங்கிய அவர்கள் அச்சத்துடன்  இருந்த இடத்திலிருந்து எழுந்து யாதும் செய்ய முடியாத நிலையில் மனம் வருந்தினார்கள்.

அப்போது அவன் அவர்களின் தடுமாற்றத்தைக் கண்டு அருகில் சென்று, அவர்கள் அச்சம் தீரும் வகையில் மென்மையாகப் பேசி , அவள் அழகினையும் கூந்தல், கண்கள் உள்ளிட்ட உடலழகையும் புகழ்ந்தான்.

"என்னிடமிருந்து தப்பிச்சென்ற விலங்கொன்று இவ்வழியால் போனதோ "

எனத் தலைவியின் விழிகளைப் பருகியவாறு வினவினான்.

அவளோ, இயற்கை ஆக்கிரமித்த நாணத்தினால்  பதிலேதும் சொல்லாமல் மௌனித்துக் கிடந்தாள். அவள் மௌனம் அவனை வருத்தியது. மனம் வருந்தியவாறு

"என்னிடம் பேசுவது குற்றமோ "

என்றான். பின்னர் வலிந்த மரக்கிளையொன்றை உடைத்து  அந்நாய்களை தேடி யடக்கிய பின்னர் அவர்களுடன் பேசும் ஆர்வத்தில் மீண்டும் அவளை நெருங்கி, பேசும் வார்த்தைகளுக்காக ஆவலோடு எதிர்பார்த்திருந்தான். ஆனால் அவள் உதடுகள் அசையவேயில்லை. அவனுள் ஏமாற்றம் வழிந்தது.

மௌனமாக  நிமிடங்கள் கரைந்து கொண்டிருந்தன ,

தினைத்தாள்களால் நாட்டப்பட்டிருந்த குடிசையொன்றில் காவலிருந்த கானவன் ஒருவன், தன் எழிலான மான் போல மிரளும் தன் மனைவியின் பார்வையினால் ஈர்க்கப்பட்டவனாய்,  அவள் மீதுள்ள காதலால் தன் தொழில் மறந்து அவளுடன் கூடினான், காதலில் மலர்ந்த  குலைவு அவன் காவலை மறக்கடித்தது . அப்போது எதிர்பாராதவிதமாக அவர்களின் தினைப்புனத்தில் புகுந்த யானை எல்லாத் தானியங்களையும் உட்கொண்டது. தினை ஓரளவு எஞ்சிய நிலையிலிருக்கும் போதே மோகித்திருந்த அந்தக் கானவன் சிந்தை தெளிந்து, ஒலி எழுப்பி யானையை விரட்டினான்.

விரட்டப்பட்ட யானை சினங்கொண்டு, அவளிருப்பிடத்திற்குள் நுழைந்தது. எதிர்பாரதவிதமாக அவளை  நோக்கி , மதங் கொண்ட யானையாக வருவதைக் கண்ட அவள் அச்சமுற்று தன் நாணங் கலைத்து தனது பதிலுக்காக காத்திருக்கும் அவனருகே போய் நின்றாள். அவன் தன்னைப் பாதுகாப்பான் எனும் நம்பிக்கை அவளுக்குள் வலிமை பெற்றது.

அவன் முகத்தை அச்சம் பிசைய விழிகளால் துலாவினாள். விழிகள் நான்கும் ஓர் நொடியில் சந்தித்து மீண்டன. அச் சிலிர்ப்பின் உத்வேகத்தில்.அவனும், தன்னுள் சிறைப்படுத்தியிருந்த வில்லையெடுத்து அதில் அம்பைச் செருகி யானையின் நெற்றியில் குறி பார்த்து தன் அம்பைச் செலுத்தினான். தாக்கப்பட்ட யானையின் நெற்றி சிதைந்து முகத்திலிருந்து  குருதி வழியும் நிலையில் அது புறமுதுகிட்டோடியது. அவள் பெருமூச்செறிந்து நன்றியுடன் அவனைப் பார்த்தாள். அவள் பார்வையை விழுங்கிய அவனும் புன்னகையை மெல்ல அவளுள் பரப்பினான். நாணத்தால் அவள் முகம் கவிழ்ந்தது. இருதயத்தில் ஒரு  மூலையில் அவன் நினைவுகள் கௌவிக் கொண்டன. தன் பார்வையைத் தாழ்த்தி மறைவாக அவனை ரசித்தாள்.  ஆனாலும் அவள் கரங்கள் இன்னும் அவள் தோழியின் கரத்துடன் பிணைத்துக் கொண்டிருந்தன. உடல் இன்னும் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

"அழகிய கூந்தலையுடையவளே! 
அஞ்சாதே, உன் அச்சம் போக்க இனி நானிருக்கின்றேன் "

எனக் கூறியவாறு அவளை அவன் அவள் தோழியின் பிடியிலிருந்து தளர்த்தி, தலைவியின் நெற்றியில் வடிந்த வியர்வைத்துளிகளை தன் கரத்திலேந்தி மெதுவாக அவளை அணைத்துக் கொண்டான். அவள் நாணத்தையும் பொருட்படுத்தாதவனாய்..........!

அவள் நாணிப் புன்னகைத்தவறே அவனிடமிருந்து விடுபட நெளிந்தாள்.

அச்சமும் நாணமும் அவளை ஆட்கொள்ள அவனின் பிடியிலிருந்து நழுவ முயற்சித்தும். அவனோ அவளை விடுவதாக இல்லை. அவள் மார்பு, தன் மார்புடன் பொருந்த இறுக்கி யணைத்தான். உஷ்ணம் மூச்சுக்காற்றிலடங்கி இடமாறத் தொடங்கின. கூடவே காதலும் வெட்கத்துடன் சிரித்துக் கொண்டது அவர்களுக்குள்!.

அவன் மலைநாட்டுத் தலைவன், இயற்கையை வசீகரித்து வாழ்பவன், செல்வச் செழிப்பினன், பண்பானவன், அவள் மனமறிந்து, தன் காதலைப் பற்றி எடுத்துக்காட்டி, அவள் விரும்பும் விதத்தில் அறம் சிதையாத இல்லறம் பற்றிப் பேசினான். அவளும் மகிழ்வோடு தன் துணையாக அவனை வரித்துக் கொண்டாள். மனங்கள் பேசத் தொடங்க வானமும், பூமியும் மலர்கள் துவி வாழ்த்தின. அவளைப் புரிந்தவளாய் தோழி விலகிச் செல்ல, அவள் அவனின் அன்புக்குள் கட்டுண்டாள்..

மிதமான மகிழ்வில் தலைவன் பருகிய அருவி நீரில் கூட கள் கலந்து அவனை போதைப்படுத்தியது. மகிழ்வின் உச்சத்தில் இறக்கை கட்டி பறந்தனர் அச்சோடியினர். அவள் அவனுடன் தன் இராப் பொழுதைக் கழித்தாள்.

ஒருமித்த மனங்களின் அன்றைய அந்தச் சந்திப்பே, இறுக்கமான இதமான காதலாக முகிழ்த்தது.  கூடலில் கழித்த அவள் பொழுதுகள் விடிந்தன. அவன் பிரியப் போகும் தருணத்தை எண்ணி வருந்தினாள். அவனோ ஊர், சுற்றமறிய விரைவில் அவளை மணந்து , தன்னிருப்பிடம் அழைத்துச் செல்வதாக உறுதியளித்து அவளது இருப்பிடத்தில் அவளை நிறுத்தியவனாக, அவளைப் பிரிந்து சென்றான்.

அவள் கண்ணீரில் நனைந்து நின்றாள். ஒரு நாள் பொழுதில் ஏற்பட்ட வலிமையான அன்பு அவள் மனநிலையின் இயல்பைக் குலைத்த போது வாடி நின்றாள்.

நாட்கள் விரைந்தன. அவர்களின் சந்திப்பும் இரவில் களவாக ரகஸியமாகத் தொடர்ந்தது. யாருமறியாது களவில் அவளை இவன் சந்திப்பது ஒழுக்கமற்ற செயல் என தலைவி நினைந்து விலக முற்பட்டாலும் கூட, அவனைச் சந்திக்காமல் அவளால் இருக்கமுடியவில்லை. சில பொழுதுகளில் அவன் சந்திக்காமல் செல்லும் இரவுகளில் இவள் சிந்தும் கண்ணீர் மார்பை மட்டுமல்ல, இரவின் நிழலினையும் ஈரப்படுத்தியது. அவளழகை அழிக்கும் இந்தத் துன்பம் அவளுக்குச் சொந்தமாகிப் போனது.

அவன் அவள் உயிர்..! .நல்ல குலத்தில் பிறந்தவன். அன்பு சிந்தும் காதலில் வெறும் காமம் மட்டும் கலப்பவனல்லன். அவன் ஒருபோதும் ஏமாற்றமாட்டான். தன் பரிவாரங்களுடன் அவளை தனக்குள் உரிமையாக்க நிச்சயம் வருவான். அவள் மனதிலிருந்து அவன் சிந்தும் காதல்த்துளிகள் நிஜமானவை !

 ஆனால் அவளின் இந்தக் கண்ணீருக்குக் காரணம் அவனது பிரிவுத்துயராக இருந்தாலும் கூட, அவன் அவளைச் சந்திக்க  வரும் காட்டுப்பாதையில் வாசம் செய்யும் சிங்கம், கரடி, புலி போன்ற கொடிய மிருகங்களால் இவனுக்கேதும் இடர் ஏற்பட்டிருக்குமோ , அதனால்தான் அவன் சந்திக்க வரவில்லையோ எனும் துக்கத்தில் இடைக்கிடையே கரைந்து கொண்டிருக்கின்றாள் இக்கன்னி!

காதல் அழகானது.......அழிவில்லாதது........!

(குறிஞ்சிப்பாட்டொன்றின் கரு , என் வரிகளினூடாக இவ்வாறு உயிர் பெற்றது)

என் பார்வையில் குறிஞ்சிப்பாட்டு


எண்ணும் எழுத்தும் கண்ணெணத் தகும். நம் வாழ்விற்கு  இவையிரண்டுமே அடித்தளமாகின்றன எனும் உண்மையை நாம் ஒருபோதும் புறக்கணிக்க முடியாது. ஏனெனில் எழுத்தறியாதவன் இவ்வுலக வாழ்வியலிலிருந்தும், பண்பிலிருந்தும் நெறி தவறுகின்றான். சங்க காலமாயினும் சரி, சங்கமருவிய காலமாயினும் சரி, தற்காலமாயினும் சரி தமிழுக்கென்று தனி அந்தஸ்து எப்போதுமுண்டு. அதனால்தான் அது அமுதத் தமிழாகின்றது. நமக்கும் இன்பத்தமிழாகின்றது.

எனது பள்ளிவாழ்வில்,  பதினொராம் வருட பள்ளிவாழ்வு வரைக்குமே தமிழ்ப்பாடம் என்னுடன் நடைபயின்றது. கம்பராமயணம், மகாபாரதமென அவ் இலக்கிய சொல்வீச்சில் மதிமயங்கி, வரிகள் தந்த காட்சிப்புலத்தை என் மனக்கண்ணில் நிறுத்தி, மானசீகமாக காட்சிகளை வரிகளால் விரித்து மகிழ்ந்த, வியந்த, பாக்கள் ஆக்கப்பட்ட அக்கருத்துச் செறிவில் இரண்டறக் கலந்த அந்தக்காலம் அழியாத பதிவுகளாய் இன்னும் நினைவிலிருக்கின்றது.

அதன்பிறகு உயர்தரக் கற்கைக்காக நான் விஞ்ஞானப் பாடத்தைத் தெரிவு செய்த போது, தமிழின் பல புராதன இலக்கிய பக்கங்களை ஆழமாக நுகரும் வாய்ப்பினையும் இழந்துவிட்டேன். எனினும் கிடைக்கும் ஓய்வுப் பொழுதுகளில் மெல்ல மெல்ல என் விழிகளுக்குள் தமிழ்ப்புலமை சுட்டும் இலக்கியங்களுடன் உறவாடியதால், இன்று என் உணர்வுகளுக்கும் கவிதை, கதை, கட்டுரை என ஓரளவு இலக்கிய வடிவம் கொடுக்க முடிகின்றது..

பிள்ளைப் பருவத்தில் அம்புலிமாமா கதைப்புத்தகத்தில் ஆசை கொண்ட  என் தமிழ்மொழிப்பற்று, பின்னர் பண்டைத் தமிழிலக்கியங்களை ஆராய ஆவல் கொண்டது. அவை சிந்தும் கருத்துச் செறிவின் ஆழத்தைக் கண்டு வியந்து நின்றது,

அவ்வாறு நான் வாசித்து, ரசித்த ஓர் கருத்துளியே இங்கே சிந்திக்கிடக்கின்றது என் எழுத்துக்களில் நசிந்து...............!

தமிழ்நடை பயிலும் இலக்கியங்களின் சுவை இன்னும் இனிமையானது. அவ்விலக்கியங்கள் நம்முள் சிதறும் அழகியல் என்றும் ரசிப்பைச் சிந்தி நிற்பது.  படித்தவர்கள் மட்டுமல்ல, இப் பாக்களின் பொருள் தெரிந்தால் படிக்காதவர்கள் கூட  மயங்கிக் கிடப்பா் என்பது திண்ணம்.

தமிழர் நிலத்திணைகள்!

பண்டைத் தமிழர் தமது இயற்கைச் சூழலுக்கு ஏற்ப வாழ்ந்த நிலங்களான முல்லை, குறிஞ்சி, மருதம், பாலை, நெய்தல் என்பன மக்களின் வாழ்வியல்புக்கேற்ப ஐந்து திணைகளாக வகுக்கப்பட்டன. இவையே தமிழர் நிலத் திணைகள் எனப்படுகின்றன.

காடும் காடு சார்ந்த நிலம் முல்லைத் திணையெனவும்,
மலையும் மலை சார்ந்த இடமும் குறிஞ்சித் திணை எனவும்,
இவையிரண்டுக்குமிடைப்பட்ட நிலம் பாலை எனவும், 
(முல்லையும், குறிஞ்சியும் வளங்குன்றிய நிலை)
வயலும் வயல் சார்ந்த நிலம் மருதம் எனவும்,
கடலும் கடல் சார்ந்த இடம் நெய்தல் எனவும் அழைக்கப்பட்டது.

மக்கள் வாழ்வியலானது சமுகத்தில் பிரதிபலிக்கின்ற கண்ணாடியாகும். ஒவ்வொரு மக்களும் தம் வாழ்க்கைப் போக்கிற்கேற்ற கலை, கலாசார, பண்புகளைக் கொண்டிருக்கின்றனர். அவற்றை வெளிப்படுத்துவனவாக இலக்கியங்கள் மாறும் போது நாமும் அதன் ரம்மியமான சுவையில் இனங்கலந்து விடுகின்றோம்.

பாலை நிலத் தலைவர் விடலை எனவும், மக்கள் எயினர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். இங்குள்ள மக்கள் விடலை, மறவர், காளை, மறத்தியர் எனக் கொள்ளப்பட்டனர். பாலை நிலத்தின் உரிபொருட்களாக அக ஒழுக்கம் பிரிதல் எனவும், புற ஒழுக்கம் வாகை எனவும் கொள்ளப்பட்டது.

நெய்தல் நிலத்தலைவர்கள் கொண்கன், சேர்ப்பன் , துறைவன் , புலம்பன் என்ற பெயர்களால் அழைக்கப்பட்டனர். மக்கள் சேர்ப்பன், நுழைச்சி, நுழையர், பரதவர், பரத்தியர் என அழைக்கப்பட்டனர். நெய்தல் நிலத்தின் உரிபொருட்களாக அக ஒழுக்கம் இரங்கல் எனவும், புற ஒழுக்கம் தும்பை எனவும் கொள்ளப்பட்டது.

மருத  நிலத்தலைவர்கள் மருதன், ஊரன் என்ற பெயர்களால் அழைக்கப்பட்டனர்.  மக்கள் மள்ளர், உழவர், உழத்தியர், கடையர், கடைசியர் என அழைக்கப்பட்டனர். மருத  நிலத்தின் உரிபொருட்களாக அக ஒழுக்கம் ஊடல்  எனவும், புற ஒழுக்கம் உழி​ைஞ எனவும் கொள்ளப்பட்டது. மருதம் பற்றிய தகவல்களைத் தரும் பிற்கால இலக்கியங்கள் பள்ளு நூல்கள் ஆகும்.

அக்கால தமிழ் இலக்கியங்களில் எடுத்தாளப்படும் விடயங்களின் பின்னணியாக இத்திணைகள் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டன. இங்கு இயற்றப்பட்டுள்ள பாக்களை பார்க்கும் போது அவற்றின் கருக்கள் இச் சூழ்நிலையின் பின்னணியை பிரதிபலிப்பாகக் கொண்டே எழுதப்பட்டுள்ளன.

கி்பி 4 ம் நூற்றாண்டில் புலவர் மாறன் பொறையனார் எழுதிய ஐந்திணை ஐம்பது எனும் நூலில் ஒவ்வொரு நிலத்தின் ஒழுக்கத்தை பிரதிபலிக்கும் பத்துப் பாடல்களுண்டு. இவ்வாறாக ஐந்து திணைக்கும் ஐம்பது பாடல்களுண்டு.

பாலை நில காதல் ஒழுக்கத்தினை மேவும் பா வொன்று ,
"சுனைவாய்ச் சிறுநீரை எய்தாதென் ...................................................."
எனத் தொடர்கின்றது . இதன் பொருளானது ,

கலைமான், பிணைமான் எனும் இரு மான்கள் பாலை நிலத்து நீர்ச்சுனை ஒன்றின் முன்னே நிற்கின்றன. வரண்டு போன அச்சுனையில் இருக்கும் நீர் இரண்டுக்கும் போதுமானதாக இல்லை. தான் அருந்தாவிட்டால் பெண்மானும் அருந்தாது என்பது ஆண்மானுக்குத் தெரியும். எனவே பெண்மான் அருந்தட்டும் என தான் அருந்துவது போல பாசங்கு செய்கிறதாம் ஆண்மான்"
என புலவர் காதல் ஒழுக்கம் பற்றிக் கூறுகின்றார்.

உண்மையில் பாலை நிலம் மிகவும் வரண்ட பூமி, இந்த இயற்கைச் சீற்றத்தின் கொடுமைக்கு ஈடுகொடுத்து, தமக்கிடையே விட்டுக்கொடுத்து தமது காதல் நினைவுகளை மேம்படுத்தி நெருக்கமாகின்றனர் இந்நில தலைவனும், தலைவியும்! உண்மைதான் விட்டுக்கொடுப்பும், புரிந்துணர்வுமில்லாத காதல் மனங்களால் நிராகரிக்கப்படுகின்றன.

இவ்வாறே நான் ரசித்த இன்னுமொரு பக்கம் குறிஞ்சிப்பாட்டாகி நிற்கின்றது. குறிஞ்சிக்குரிய பொருளை உணர்த்துவதால் குறிஞ்சிப்பாட்டு  எனப் பெயர்கொண்ட இப் பாடல்களை  கபிலர் எனும் புலவர் இயற்றியனார். இக்குறிஞ்சிப்பாட்டில் 99 வகையான பூக்களைப் பற்றிச் சொல்லப்படுகின்றது.

அவற்றுள் சில பூக்கள் படத்தில் காட்டப்பட்டுள்ளன.


வாழ்வின் அச்சாணி ஒழுக்கமாகும். அகவாழ்வின் ஒழுக்கம் மனதினைச் சார்ந்ததாகவும், புறவாழ்வின் ஒழுக்கம் நடைமுறை வாழ்வுடன் ஒட்டியதாகவும் காணப்படுகின்றன.


இக் குறிஞ்சி நில மக்களின் பிரதிநிதியான கபிலப் புலவரும் இம் மக்களின் அகவாழ்வு ஒழுக்கத்தினை கற்பு, வாழ்க்கை என இரு கூறுபடுத்தி, அவற்றினூடாகப் பாக்களை ஆள்கின்றார்.

நான் ரசித்த ஒரு  குறிஞ்சிப்பாடலைக் கருவாக்கி,  புலவர் எடுத்துக் கொண்ட அதன் கருத்துச் சிதையாமல் , காதல் நயம் ரசம் சொட்ட எனது  வரிகளில்  எழுதியுள்ளேன் கீழ்வரும் பதிவை!
அன்னாய் வாழி வேண்டு அன்னை ஒள்நுதல் ..........
எனத்  தொடரும் குறிஞ்சிப்பாட்டில் காதலொழுக்கம் ஆழமாகத் தொட்டுக்காட்டப்படுகின்றது

தலைவனும் தலைவியும் ஊழ்வினையால் எதிர்ப்பட்டு வாழும் நிலையில், தலைவன் தலைவியை இரவிலேயே சந்திக்க வருவான். பல பொழுதுகளில் அவர்களால் சந்திக்க முடியாமற் போகும். அத்துக்கத்தில் தலைவி மெலிந்து போய் நோய்வாய்ப்படுகின்றாள்.  அதனைக் கண்ட அவளது செவிலித்தாய் வருத்தமுற்று குறி சொல்பவரிடம் காரணம் கேட்டறிகின்றாள். தெய்வத்திடம் வழிபடுகிறாள். ஆனால் அவள் நோய் தீரவில்லை. மறுகணம் இத் துன்பத்திலிருந்து மீளும் பொருட்டு தலைவியோ, தன் தோழியிடம் தன் காதலை தாயிடம் கூறலாமா என உணர்த்த, தோழியும் அவளைப் புரிந்து கொண்டவளாய் அறத்தோடு வழி நின்று தலைவியின் காதல் விடயத்தை செவிலித் தாயிடம், அவள் கோபமுறாத வகையிலும், தலைவன் தலைவி எந்தக் குற்றமுமிழைக்காதவர்களாகவே இரவில் களவில் சந்திக்கின்றார்களெனவும், அவர்களுக்கிடையில் நடைபெற்ற சகல செயல்களும் நல்வினையின் பயனே எனவும் அச்செவிலித்தாய் உணருமளவிற்கு தோழி செய்தி கூறுகின்றாள் எனத் தொடர்கின்றது இக்குறிஞ்சிப்பாட்டு!

இப் பா  தோழியின் உணர்வுபூர்வமான சிந்தனையூட்டத்தின் மூலமே செவிலித் தாய்க்குரைக்கப்பட்டு உயிர்ப்படைகின்றன. காதலுக்கு துணை நிற்கும் தோழியே, அக் காதலின் திருமண சங்கமத்திற்கும் பாதை வகுக்கின்றாள்.

செவிலித் தாய்க்கு,  தன்  தலைவி எவ்வாறு தலைவனைச் சந்தித்தாள் என தோழி எடுத்துக் கூறும் வரிகள்,  நாம் நேரில் சந்தித்த யதார்த்தமொன்றை நமக்குணர்த்தும் பிரமையை அனுபவபூர்வமாக  அது தந்துநிற்கின்றது.

குறிஞ்சிப்பாட்டில் நான் ரசித்த சில கருத்துக்களை முன்வைக்கும் பாக்களின் முதல் வரிகள் இவை-(..35-  251ம் பாடல் வரை)
---------------------------------------------------
நெல்கொள் நெடுவெதிர்க்கு அணைந்த யானை....(035-039)....
கலி கெழு மரமிசைச் சேணோண் இழைத்த ...........(040-045)
விசும்பு ஆடுபறவை வீழ்பதிப் படர .............................(046-053)
அண்ணல் நெடுங்கோட்டு இழி தரு தெள்நீர் ...........(054-061)
------வள் இதழ் ஒண் செங் காந்தாள் , ஆம்பல்..........(061-098)
புள்ளார் இயத்த விலங்கு மலைச் சிலம்பின் ...........(099-106)
எண்ணெய் நீவிய சுரி வளர் .............................................(107-116)
பைங்கால் பித்திகத்து ஆய் இதழ் அலரி ....................(117- 127)
முனை பாழ் படுக்கும் துன்னருந் துப்பின்..................(128-134)
மாறு பொருது ஓட்டிய .....................................................  (135- 142)
அதன் எதிரே............................................................................(143-152)

உண்மையில் காதலென்பது ஓர் வசீகர உணர்வு. இவ்வுணர்வுக்குள் மதிமயங்கும் ஆன்மாக்கள், தம் புறவுலகை மறந்து சொர்க்கபுரியாக விளங்கும் காதலுலகினுள் அமிழ்ந்து விடுகின்றனர். நண்பர்கள், உறவினர், குடும்பம் சுற்றுப்புறம் யாவருமே அந்நியமாக, தாம் நேசம் கொண்டவரையே, தம் உலகாக வரித்து வாழ முற்படுகின்றனர். காதல் போற்றும் பல இலக்கியங்களிலும் இப் பண்பு சிதைக்கப்படுவதில்லை. கவிகளினூடாக புலவர்கள் இவற்றை அழகாக எடுத்தியம்புகின்றனர்.

குறிஞ்சிப்பாட்டின் பத்துப் பாடல்களுள் ஒரு பாடலைத் தெரிவு செய்தேன். அதில் ஒளிந்திருக்கும் காதலின் சிலிர்ப்பைக் கண்டு  நானும் உவத்து, ரசித்து அதனை உங்கள் பார்வைக்குள்ளும் எத்திவைக்கின்றேன் இதோ  .

தலைவியின் அன்பான காதலையும் , ஆழமான உணர்வோட்டத்தையும், நாமும் ரசிக்கலாம். ரசிப்போமா! இங்கு புலவர் சொன்ன தன்கூற்று  நடையை ,,என் மொழி வழக்கில் பிறர் கூற்றாக்கி மாற்றி, புலவரின் கவிக் கரு சிதையாமல் என் மொழிநடை யில் உங்களை அழைத்துச் செல்கின்றேன் இந் நாயகியை தரிசிக்க

மென்மையான தலைப் பகுதியைக் கொண்ட வளைந்த பெரிய கதிர்களைக் கொண்ட தினையை, திண்பதற்காக வரும் கிளி போன்ற பறவைகளை விரட்டும் காவலில் ஈடுபடுவதற்காக, ஆரவாரமிக்க மரத்தின் மேல் பரண் ஒன்றையமைத்து, அதிலமர்ந்து எந்த கருவியில் எப்படி இசைத்தால் பறவைகள் விரண்டோடுமோ, அவ்வாறு அதற்குரிய சில இசைக்கருவிகளான தழல், தட்டை, குளிறு , கவண் போன்ற இசைக்கருவிகளால் இசையெழுப்பிக் கொண்டிருந்தாள் தலைவி . அது  வெப்பமான உச்சிப் பொழுது. அவளெழுப்பிய ஒலி கேட்டு கிளிகள் மிரண்டோடின. அந் நண்பகல் நேரம் வெப்பப் பொழுது திடீரென மாற்றம் பெற, இடி, மின்னலுடன் கூடிய  மழை மலையின் மீது பெய்தது. தலைவியும் அவள் தோழியும் நனைந்தனர். ஆனால் அந்நனைவு அவர்களுள் மகிழ்வைப் பிரட்டிக் கொடுத்தது.

மலையுச்சியிலிருந்து பளிங்கினைச் சொரிவதைப் போல் வீழும் வெள்ளருவியில் அவர்கள் மனமகிழ்ந்து ஆடிப்பாடினார்கள். அவளோ கூந்தல் கவர்ந்தெடுத்த நீரினைப் பிழிந்து ஈரம் உலர்த்தி மீண்டும் மீண்டும்.  நீரிலே விளையடியதால் அவள் கண் உள்ளிடமெல்லாம் சிவந்தது

மழை நின்ற பொழுதில், அந்த அடர்ந்த காட்டின் பல பகுதிகளிலும் மனமகிழ்ச்சியோடு உலாவித் திரிந்து, ஆசையோடு பல மலர்களைப் பறித்து , மழை பெய்ததால் கழுவிச் சுத்தம் செய்யப்பட்ட அகன்ற மலைப் பாறையின் மீது அனைத்துப் பூக்களையும் குவித்து வைத்தாள். குறுக்கிட்டுக் கிடந்த பக்க மலையெங்கும் பறவைகளின் ஒலி நிறைந்திருந்தது. அவ்விடத்தே, கூர்மையான ஓசையோடு தெளிந்த சொற்களை இடையிடையே கூறி கிளிகளை விரட்டத் தலைவி தவறவில்லை.

சேகரித்த மலரிதழ்களை ஒன்றாகக் கோர்த்து, தான் அணிந்திருந்த தழையாடைக்கு ஏற்றவாறு சரி செய்து கட்டிக் கொண்டாள். பல்வேறு நிற மலர்களால் மாலை கட்டி, மென்மையான கொண்டையில் அழகாகச் சூட்டி அலங்கரித்தவளாய், தன் தோழியுடன் அசோக மரத்தின் குளிர்ச்சியான நிழலில் அமர்ந்தபோது...................!

அவனைக் கண்டாள். அவன் எண்ணெய் தடவி சுருண்டு வளர்ந்திருந்த தனது தலைமயிரில், மணம் வீசும் அகில், சந்தனம் போன்றவற்றை பூசி மணக்கப்பெற்றவனாகவும், தலைமயிரின் ஈரத்தை தன் விரல்களால் நீவியும், கரிய அகிலையிட்டு உண்டாக்கிய புகையினாலும்  உலர்த்துபவனாகவும் இருந்தான். அத்துடன் மலையிலுள்ள பல்வேறு வண்ணங்களாலும் குணங்களாலும் ஆன மலர்களைக் கொண்டு, தயாரிக்கப்பட்ட குளிர்ச்சியான மணம் வீசும் மலர்மாலையையும் அணிந்திருந்தான். அவற்றுடன் அவனைக் கண்டவர் அச்சப்படும்படியாகவும் வெண்தாழை மடலான மாலையினையும் அழகாக தலையில் சூடியிருந்தான்.

அவன் காதில் செருகியிருந்த அசோகத் தளிர், அவனின் திரண்ட தோளில் அசைந்து கொண்டிருந்தது.  அவன் அழகிய மார்பில் அணிகலன்களும், மாலைகளும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன. சிவந்த இரேகைகள் உடைய உள்ளங்கைகளுக்கேற்ற இறுகி பருத்த முன்கையில், வில்லை ஏந்தியிருந்தான். அம்புகளை அசைவில்லாதவாறு கோலமிடப்பட்டிருந்த துணிப்பையில் பிணைத்திருந்தான்.

அப்போது பகைவர்களின் இடங்களைப் பாழ் செய்யும், நெருங்குதற்கரிய வலிமையும் மிகுந்த சினமும், கூரிய வாள் போன்ற பற்களையும், கூர்மையான நகங்களையும் கொண்ட நாய்கள் தலைவியின் இருப்பிடத்தை நோக்கி வந்தன. அவற்றைக் கண்டு நடுங்கிய அவர்கள், அச்சத்துடன்  இருந்த இடத்திலிருந்து எழுந்து யாதும் செய்ய முடியாத நிலையில் மனம் வருந்தினார்கள்.

அப்போது அவன் அவர்களின் தடுமாற்றத்தைக் கண்டு அருகில் சென்று, அவர்கள் அச்சம் தீரும் வகையில் மென்மையாகப் பேசி, அவள் அழகினையும் கூந்தல், கண்கள் உள்ளிட்ட உடலழகையும் புகழ்ந்தான்.

"என்னிடமிருந்து தப்பிச்சென்ற விலங்கொன்று இவ்வழியால் போனதோ "

எனத் தலைவியின் விழிகளைப் பருகியவாறு வினவினான்.

அவளோ, இயற்கை ஆக்கிரமித்த நாணத்தினால்  பதிலேதும் சொல்லாமல் மௌனித்துக் கிடந்தாள். அவள் மௌனம் அவனை வருத்தியது. மனம் வருந்தியவாறு

"என்னிடம் பேசுவது குற்றமோ "

என்றான். பின்னர் வலிந்த மரக்கிளையொன்றை உடைத்து  அந்நாய்களை தேடியடக்கிய பின்னர், அவர்களுடன் பேசும் ஆர்வத்தில் மீண்டும் அவளை நெருங்கி, பேசும் வார்த்தைகளுக்காக ஆவலோடு எதிர்பார்த்திருந்தான். ஆனால் அவள் உதடுகள் அசையவேயில்லை. அவனுள் ஏமாற்றம் வழிந்தது.

மௌனமாக  நிமிடங்கள் கரைந்து கொண்டிருந்தன,

தினைத்தாள்களால் நாட்டப்பட்டிருந்த குடிசையொன்றில் காவலிருந்த கானவன் ஒருவன், தன் எழிலான மான் போல மிரளும் தன் மனைவியின் பார்வையினால் ஈர்க்கப்பட்டவனாய்,  அவள் மீதுள்ள காதலால் தன் தொழில் மறந்து அவளுடன் கூடினான், காதலில் மலர்ந்த  குலைவு அவன் காவலை மறக்கடித்தது . அப்போது எதிர்பாராதவிதமாக அவர்களின் தினைப்புனத்தில் புகுந்த யானை எல்லாத் தானியங்களையும் உட்கொண்டது. தினை ஓரளவு எஞ்சிய நிலையிலிருக்கும் போதே, மோகித்திருந்த அந்தக் கானவன் சிந்தை தெளிந்து, ஒலி எழுப்பி யானையை விரட்டினான்.

விரட்டப்பட்ட யானை சினங்கொண்டு, அவளிருப்பிடத்திற்குள் நுழைந்தது. எதிர்பாரதவிதமாக அவளை  நோக்கி , மதங் கொண்ட யானையாக வருவதைக் கண்ட அவள், அச்சமுற்று தன் நாணங் கலைத்து, தனது பதிலுக்காக காத்திருக்கும் அவனருகே போய் நின்றாள். அவன் தன்னைப் பாதுகாப்பான் எனும் நம்பிக்கை அவளுக்குள் வலிமை பெற்றது.

அவன் முகத்தை அச்சம் பிசைய விழிகளால் துலாவினாள். விழிகள் நான்கும் ஓர் நொடியில் சந்தித்து மீண்டன. அச் சிலிர்ப்பின் உத்வேகத்தில். அவனும்  தன்னுள் சிறைப்படுத்தியிருந்த வில்லையெடுத்து, அதில் அம்பைச் செருகி யானையின் நெற்றியில் குறிபார்த்து தன் அம்பைச் செலுத்தினான். தாக்கப்பட்ட யானையின் நெற்றி சிதைந்து முகத்திலிருந்து  குருதி வழியும் நிலையில் அது புறமுதுகிட்டோடியது. அவள் பெருமூச்செறிந்து நன்றியுடன் அவனைப் பார்த்தாள். அவள் பார்வையை விழுங்கிய அவனும் புன்னகையை மெல்ல அவளுள் பரப்பினான். நாணத்தால் அவள் முகம் கவிழ்ந்தது. இருதயத்தில் ஓர்மூலையில் அவன் நினைவுகள் கௌவிக் கொண்டன. தன் பார்வையைத் தாழ்த்தி மறைவாக அவனை ரசித்தாள்.  ஆனாலும் அவள் கரங்கள் இன்னும் அவள் தோழியின் கரத்துடன் பிணைத்துக் கொண்டிருந்தன. உடல் இன்னும் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

"அழகிய கூந்தலையுடையவளே! அஞ்சாதே, உன் அச்சம் போக்க இனி நானிருக்கின்றேன் "
எனக் கூறியவாறு, அவளை அவன், அவள் தோழியின் பிடியிலிருந்து தளர்த்தி, தலைவியின் நெற்றியில் வடிந்த வியர்வைத்துளிகளை தன் கரத்திலேந்தி மெதுவாக அவளை அணைத்துக் கொண்டான் அவள் நாணத்தையும் பொருட்படுத்தாதவனாய்!
அவள் நாணிப் புன்னகைத்தவறே அவனிடமிருந்து விடுபட நெளிந்தாள்.

அச்சமும், நாணமும் அவளை ஆட்கொள்ள, அவனின் பிடியிலிருந்து நழுவ முயற்சித்தும். அவனோ அவளை விடுவதாக இல்லை. அவள் மார்பு, தன் மார்புடன் பொருந்த , இறுக்கியணைத்தான். உஷ்ணம் மூச்சுக்காற்றிலடங்கி, இடமாறத் தொடங்கின. கூடவே காதலும் வெட்கத்துடன் சிரித்துக் கொண்டது அவர்களுக்குள்!.

அவன் மலைநாட்டுத் தலைவன், இயற்கையை வசீகரித்து வாழ்பவன், செல்வச் செழிப்பினன், பண்பானவன், அவள் மனமறிந்து, தன் காதலைப் பற்றி எடுத்துக்காட்டி, அவள் விரும்பும் விதத்தில் அறம் சிதையாத இல்லறம் பற்றிப் பேசினான். அவளும் மகிழ்வோடு தன் துணையாக அவனை வரித்துக் கொண்டாள். மனங்கள் பேசத் தொடங்க வானமும், பூமியும் மலர்கள் துவி வாழ்த்தின. அவளைப் புரிந்தவளாய் தோழி விலகிச் செல்ல, அவள் அவனின் அன்புக்குள் கட்டுண்டாள்.

மிதமான மகிழ்வில் தலைவன் பருகிய அருவி நீரில் கூட கள் கலந்து அவனை போதைப்படுத்தியது. மகிழ்வின் உச்சத்தில் இறக்கை கட்டி பறந்தனர் அச்சோடியினர். அவள் அவனுடன் தன் இராப் பொழுதைக் கழித்தாள்.

ஒருமித்த மனங்களின் அன்றைய அந்தச் சந்திப்பே, இறுக்கமான இதமான காதலாக முகிழ்த்தது.  கூடலில் கழித்த அவள் பொழுதுகள் விடிந்தன. அவன் பிரியப் போகும் தருணத்தை எண்ணி வருந்தினாள். அவனோ ஊர், சுற்றமறிய விரைவில் அவளை மணந்து , தன்னிருப்பிடம் அழைத்துச் செல்வதாக உறுதியளித்து அவளது இருப்பிடத்தில் அவளை நிறுத்தியவனாக அவளைப் பிரிந்து சென்றான்.

அவள் கண்ணீரில் நனைந்து நின்றாள். ஒரு நாள் பொழுதில் ஏற்பட்ட வலிமையான அன்பு அவள் மனநிலையின் இயல்பைக் குலைத்த போது வாடி நின்றாள்.

நாட்கள் விரைந்தன. அவர்களின் சந்திப்பும் இரவில் களவாக ரகஸியமாகத் தொடர்ந்தது. யாருமறியாது களவில் அவளை இவன் சந்திப்பது ஒழுக்கமற்ற செயல் என தலைவி நினைந்து விலக முற்பட்டாலும் கூட, அவனைச் சந்திக்காமல் அவளால் இருக்கமுடியவில்லை. சில பொழுதுகளில் அவன் சந்திக்காமல் செல்லும் இரவுகளில் இவள் சிந்தும் கண்ணீர் மார்பை மட்டுமல்ல, இரவின் நிழலினையும் ஈரப்படுத்தியது. அவளழகை அழிக்கும் இந்தத் துன்பம் அவளுக்குச் சொந்தமாகிப் போனது.

அவன் அவள் உயிர்! நல்ல குலத்தில் பிறந்தவன். அன்பு சிந்தும் காதலில் வெறும் காமம் மட்டும் கலப்பவனல்லன். அவன் ஒருபோதும் ஏமாற்றமாட்டான். தன் பரிவாரங்களுடன் அவளை தனக்குள் உரிமையாக்க நிச்சயம் வருவான். அவள் மனதிலிருந்து அவன் சிந்தும் காதல்த்துளிகள் நிஜமானவை !

ஆனால் அவளின் இந்தக் கண்ணீருக்குக் காரணம் அவனது பிரிவுத்துயராக இருந்தாலும் கூட, அவன் அவளைச் சந்திக்க  வரும் காட்டுப்பாதையில் வாசம் செய்யும் சிங்கம், கரடி, புலி போன்ற கொடிய மிருகங்களால் இவனுக்கேதும் இடர் ஏற்பட்டிருக்குமோ, அதனால்தான் அவன் சந்திக்க வரவில்லையோ எனும் துக்கத்தில் இடைக்கிடையே கரைந்து கொண்டிருக்கின்றாள் இக்கன்னி!

காதல் அழகானது.......அழிவில்லாதது........!


-Jancy Caffoor -