About Me

2012/12/17

ஏனடா !


நாட்காட்டிக்  கிழிசல்களில்
எட்டிப் பார்க்குமென்  நினைவுகள்..........
சோரந்தான்  போயின
உன் வில்லத்தனத்தில்!

நினைக்கவேயில்லை............
அணைத்தவுன் கரங்களே
என்னுள்.........................
அக்கினி யாகம் நடத்துமென்று!

வெறுமை வெளியில்........
அந்தரிக்கின்றேன் -
என்னையே உன்னிடம்
இழந்தவளாய்...........

உன்னை உச்சரித்த என்னுதடுகள்
இப்போ................
உலர்ந்தே உயிரறுந்து போனது
உன் பொய்மையன்பில்!

நீ..............நல்லவனா கெட்டவனா!
காலத்தின் காலடியில்
வினா குவிந்து கதறுகின்றது
என்னைப் போல் அனாதையாய்!

வலிக்கிறதடா............
என் மார்பிலுன் தடம் பதித்து
இன்னொரு மதியுடன் இணையவே........
என் நெஞ்சில் குருதி பிடுங்கினாய்!

மலையேறி மாலை கொண்டவுன்
மனதில்..................ஏனடா
இல்லையென்றாய் எனக்குமொரு
மாலை தர!

என்னில் பற்றென்றே - லேசாய்
கற்புமுறிஞ்சி களி கொண்ட
கலியுக நாயகனே - ஏனடா
 கலி வார்த்து காணமற் போனாய்!

"போய்த் தொலைகிறேன்"
உன் வார்த்தைகளினி எனதாக.............
சமுத்திரம் வாய் பிளக்க
நடக்கின்றேன் மரணம் தேடி!

நாளையென் கல்லறையில்- உன்
நிழலைக் கூடத்தொடுக்காதே!
என் கண்ணீர் ஈரம் .........
உன் பாதம் பட்டு உலர்ந்து விடலாம்!

ஜன்ஸி கபூர் 

கனவே கலையாதே!


இருள்ச் சலனத்தில்
விழிக்கின்றாய் கனவாய்....!
அல்லி மோகித்த நிலாவில்......
அலைகின்றாய் ஒளியாய் !

நாணத்தில் மூடிக் கிடந்தவுன்
பார்வைகள்....................
மெல்லத்  துடிக்கின்றன
எனுள் படரும் வரமாய்த் தாவ..........

வெண்முகில்களால்
துரத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் விண்மீன்கள்........
அவசரமாய் விழுகின்றன - உன்
முத்தத்துக்குள் மின்னொளி பாய்ச்ச!

சேலையவிழ்த்த மரவிடுக்கில்- உன்
விரல் நுழைத்து நீ வரையும்
நம் பெயரோ................
தரை தொடும் காற்றில் தள்ளாடிக் கிடக்க!

விழி நிமிர்த்திப் பார்க்கின்றேன்- ஏக்க
மொழி சற்றுப் பிசைந்து..........
சிம்பொனியாய் நழுவுகின்றாய்
என் மூச்சுக்குள் உன்னை நிறைத்து!

இருள் இன்னும் கவிழ்ந்துதான்
கிடக்கின்றது- நீயோ
விடியலுக்கஞ்சி மெல்ல விழி நழுவுகின்றாய் - என்
கனவிலிருந்து விலகி!


ஜன்ஸி கபூர் 



வானவில்லாய்











தினம்



எப்பொழுதும்
வீட்டில் இடிமுழக்கம்
அப்பாவால்!

மழையாகிப் போவார்
அம்மாவும்!

நானோ காற்றாகத் துடிப்பேன்
வெளியேற.............!

இயற்கையே எங்கள் வீட்டில்தான்
தினம்

வாருங்க ளுங்கள்
இதயம் துறந்து ..............!

தருகின்றோம் எங்கள் சோகம்
கொஞ்சம் வடித்து!


ஜன்ஸி கபூர்