மனதின் வலி

வயிற்றுப்பசி தீர்;க்கும் நல்லோர் கருணையால்/
வாழுதே மனிதமும் வையகம் போற்ற/
உண்ணும் உணவினை வீணாக்கிச் சிதைப்போர்/
எண்ணிடுக ஏழ்மைத் துடிப்பின் வலியை/

ஜன்ஸி கபூர் 

பணிச்சிறப்பு

பதவி வந்தால் பணிவும் அழகே/
கற்ற கல்விக்கும் அதுவே பெருமை/
பணி செய்வோம் பிறரும்; போற்ற/
படைத்தவனையும் நினைவிருத்தி துதித்திடுவோம் தினமும்/

ஜன்ஸி கபூர் 

வாழ வைப்போம்

வெட்டவெளியும் கொதிக்கிறதே அனலுமிங்கே பாலைவனமாய்/
வெம்மைக்கதிர் தணிக்கதான் கரமேந்தும் குடையைத்தான்/
வெட்கப்படு மனிதா வெட்டுகிறாய் மரங்களைத்தான்/
வேரோடும் உயிரிக்குள்ளே வேதனைதானே இறைவா/

வரமான மரங்களெல்லாம் வனப்பான வளங்கள்தானே/
வேரறுத்தே வீழ்த்துகின்றோம் வறட்சியை விதைத்தபடி/
நலனுக்கேற்ற விருட்சக்குடை நமக்கிருக்கு நிழலுக்காக/
அலைந்தோடுகிறோம் வெப்பம் தணிக்க நோயேந்தி/

மொய்க்கின்ற மழையும் மோதுகிற காற்றும்/
பெயர்த்துவிடும் மண்ணைத்தான் பூமியையும் நகர்த்தியபடி/
பசுமையைக் காத்திடவே விதைகளை வளர்த்தெடுப்போம்/
இயற்கைக்குள் இதயங்களை இணைத்தேதான் மகிழ்ந்திடுவோம்

ஜன்ஸி கபூர்

நியாயத் தராசு

நீதி தேவதையின் நியாயத் தராசே/
சாதி பேதமின்றி வழங்கிடு நீதியை/
வாதங்கள் வெடிக்கும் பூவும் புயலுமாய்/
அக்கிரமத்தின்  எடையை உடைத்திடு துணிந்து/

ஆணவமும் அநீதியும் கேட்டின் கண்கள்/
ஆணையிட்டே அறுத்தெறியட்டும் உனது வாளும்/
வன்புணர்வும் வன்முறையும் வக்கிரச் சூழ்ச்சியாம்/
தண்டிக்கத் தயங்காதே கரமேந்திய தர்மத்தால்  /

நிமிர்ந்தே சொல் நியாயம் வெல்லட்டும்/
நிம்மதி பூத்தே மானுடமும் மகிழட்டும் /
தீயோரைக் கொழுத்திடும் தீயும் நீயே/
தீன்சுவை தடவும் அமிர்தமும் நீயே/

விதியின் பாதையில் எழுதப்படும் பொய்கள்/
விரண்டோடட்டும் சட்டக் கோப்பின் யாப்புக்கண்டே/
மிரண்டோடட்டும் கயவரும், கலியுலக மன்னர்களும்/
கரமிரண்டும் காத்து நிற்கட்டும் நீதியைத்தான்/

ஜன்ஸி கபூர்  

•