நலமோடு வாழ

பறக்குது காற்றிலே கொரோனாக் கொடி
பதறித் துடிக்குது பாரும் நோய்முற்றி
உதறுது ஆரோக்கியம் உயிரை வருத்தியபடி
உழைப்போ ஏதுமின்றி உறங்குது ஊரடங்கில்

உன்னத மனிதமும் உறவின் அருமையும்
உணர்த்திய பாடங்களாம் உருண்டன நெஞ்சோடு
இறுமாப்பில் நிமிர்ந்தோரும் இன்னலுடன் தலைகுனிந்தே
வறுமைச்சுவை தானறிந்தே வாழ்வையும் புரிந்தனரே

முகக்கவசம் மூச்சுக்காற்றின் முத்தமாய்  அலைந்ததுவே
அகக்கண்ணிலோ அச்சம் மொத்தமாய் வீழ்ந்ததுவே
முத்திரையாம் கைக்கவசமும் இடைவெளியும் நலமாகும்
முடிவுரையாய் ஆரோக்கியப் பயிற்சியும் நமதாகும்

ஜன்ஸி கபூர் 

பசுமை நினைவுகள்

வகுப்பறை இருக்கைகளுக்குள் ஒளிந்திருக்கும் இதயங்கள்
தவிப்புடனே துடித்திருக்கும் கனவுகளையும் சுமந்தபடி
அறுத்தெறிந்த குறும்புகள் தெறித்தோடிய சுவடுகள்
காலத் தேய்விலும் கரையாக் கற்கண்டுகளே

உயிரற்ற கூட்டுக்குள் உயிர்த்தெழுந்த நினைவுகள்
உறவாடிச் சுகம் காட்டும் வயதேற்றத்திலும்
உயிர் நட்புக்களின் பசுமைச் சுவையுமே
உணர்வின்றி ஒடுங்குமோ வாழ்க்கைப் போரினில்

ஆசான் அன்புடனே ஆய்ந்தறிந்து கற்றவற்றை
அமிர்தச் சுவையுடனே பிழிந் தூற்றுகையில்
மூச்சைத்தான் உடைத்தேதான் வலியாக்கும்  கொரோனாவால்
முகங்கள் தொலைத்தே தனித்திருக்கு எங்களறை

ஜன்ஸி கபூர்

மனதின் வலி

வயிற்றுப்பசி தீர்;க்கும் நல்லோர் கருணையால்/
வாழுதே மனிதமும் வையகம் போற்ற/
உண்ணும் உணவினை வீணாக்கிச் சிதைப்போர்/
எண்ணிடுக ஏழ்மைத் துடிப்பின் வலியை/

ஜன்ஸி கபூர் 

பணிச்சிறப்பு

பதவி வந்தால் பணிவும் அழகே/
கற்ற கல்விக்கும் அதுவே பெருமை/
பணி செய்வோம் பிறரும்; போற்ற/
படைத்தவனையும் நினைவிருத்தி துதித்திடுவோம் தினமும்/

ஜன்ஸி கபூர்