பறக்குது காற்றிலே கொரோனாக் கொடி
பதறித் துடிக்குது பாரும் நோய்முற்றி
உதறுது ஆரோக்கியம் உயிரை வருத்தியபடி
உழைப்போ ஏதுமின்றி உறங்குது ஊரடங்கில்
உன்னத மனிதமும் உறவின் அருமையும்
உணர்த்திய பாடங்களாம் உருண்டன நெஞ்சோடு
இறுமாப்பில் நிமிர்ந்தோரும் இன்னலுடன் தலைகுனிந்தே
வறுமைச்சுவை தானறிந்தே வாழ்வையும் புரிந்தனரே
முகக்கவசம் மூச்சுக்காற்றின் முத்தமாய் அலைந்ததுவே
அகக்கண்ணிலோ அச்சம் மொத்தமாய் வீழ்ந்ததுவே
முத்திரையாம் கைக்கவசமும் இடைவெளியும் நலமாகும்
முடிவுரையாய் ஆரோக்கியப் பயிற்சியும் நமதாகும்
ஜன்ஸி கபூர்
No comments:
Post a Comment
என் கவிதாயினியில் விழி பதித்த உங்களுக்கு நன்றி......
என் பதிவு தொடர்பான உங்கள் விமர்சனங்கள் இன்னும் என் எழுத்துக்களைச் செம்மைப்படுத்தும்!