வகுப்பறையே வரம்தானே ஆளுமைகள் சிறந்திடவே/
வாழ்க்கையின் அனுபவங்களை பாடங்களாய் கற்கையிலே/
வெற்றியின் வழியினில் சாதனைகள் நமதாகும்/
கற்கண்டாய் திறமைகளும் காண்பவரைக் கவர்ந்திடுமே/
கல்வியினால் பெற்றிடும் நடத்தை மாற்றங்களே/
சிறந்த மனிதர்களை சமூகத்தினில் உருவாக்கும்/
ஜன்ஸி கபூர்
திருக்குறள்-4
#தற்காத்துத்_தற்கொண்டான்_பேணித் #தகைசான்ற_சொற்காத்துச்_சோர்விலாள்_பெண்.
கற்பின் அழகி
வாழ்தலும் சிறந்திட மங்களமான இல்லாள்/
வாழ்க்கைத் துணையின் உணர்வோடு இசைவாள்/
கற்பின் ஒழுக்கத்தினில் கருத்துடன் கலந்தே/
கட்டிய துணையுடன் புகழையும் காப்பாள்/
வல்லமை மனமே வனப்போடு மனையாள/
வார்த்தை அழகுடன் சோர்வின்றி வாழ்ந்திடுவாள்/
ஜன்ஸி கபூர்
பாரதி கண்ட புதுமைப் பெண்ணாக/
பாரையும் ஆள்கின்ற அற்புத சக்தியவள்/
அறிவின் தடத்தினிலும் ஆளுமையோடு பயணிக்கையில்/
அண்டத்தையும் அளந்திடுவாள் மதி நுட்பத்தால்/
சந்தர்ப்பங்களைச் சாதனைகளாக மாற்றிடும் சுவடெல்லாம்/
சந்தோச வாழ்வும் ஆளும் தினமும்/
விழிகளில் மொய்க்கின்ற அன்பிற்கே இலக்கணமாம்/
விட்டுக்கொடுத்தே தேய்கின்ற தாய்மையின் விளைநிலமாம்/
விருந்தோம்பலும் உயிர்த்திடுமே மங்கையவள் பண்பினிலே/
விளைகின்ற பொறுமைக்குள் மலருமே பெருமையும்/
ஜன்ஸி கபூர்
திக்கின்ற ஏழ்மைக் கனவுகள்/
நியாயமின்றி மகண்கள் கட்டப்பட்ட நீதி தேவதையின்/
எண்ணத்திலும் புண்ணாகும் சட்டத்துள் துளையிருந்தால்/
அநீதிகள் ஆளப்படுகையில் நீதியும் கூண்டுக்குள்/
அதிகார வதையினில் அனலுக்குள் நேயமே/
நீதிமன்றம் மிறைந்திடும் கல்லறைக்குள் கலிகாலமே/
சூழ்நிலைச் சாட்சிகள் சூது பரப்புகையில்/
ஆழ்நிலைச் சிந்தனைகள் நெறிக்குள் தெறித்திடுமே/
கைவிலங்குகள் அரணாகும் நொடிப் பொழுதினில்/
நம்பிக்கையும் அறுந்திட விடுதலையாவார் கணத்தினிலே/
மனிதத் தீர்ப்புக்கள் வேடத்தினால் வெளிறுகையில்/
மனசாட்சியாக ஒலித்திடுமே இறை தீர்ப்புமே/
ஜன்ஸி கபூர்
