உயிரில் கலந்து உதிரத்தில் செதுக்கி/
செதுக்கி எடுத்தாரே அன்னையும் அன்பாலே/
அன்பாலே மனங்களை ஆள்கின்றார் நிதமும்/
நிதமும் நினைவுகளில் வாழ்கின்ற உறவே/
உறவே உயர்வாகும் தாய்மையின் நிழலிலே/
நிழலிலே ஒதுங்குகையில் துயரமெல்லாம் இன்பமே/
இன்பமே இதயத்தில் இணைந்திருக்கின்ற வாழ்விலே/
வாழ்விலே கண்டெடுத்த அன்பின் சொர்க்கமே/
சொர்க்கமே என்பேனே தாயின் மடியும்/
மடியும் துடைத்திடும் எந்தன் துன்பத்தை/
ஜன்ஸி கபூர்
வகுப்பறையே வரம்தானே ஆளுமைகள் சிறந்திடவே/
வாழ்க்கையின் அனுபவங்களை பாடங்களாய் கற்கையிலே/
வெற்றியின் வழியினில் சாதனைகள் நமதாகும்/
கற்கண்டாய் திறமைகளும் காண்பவரைக் கவர்ந்திடுமே/
கல்வியினால் பெற்றிடும் நடத்தை மாற்றங்களே/
சிறந்த மனிதர்களை சமூகத்தினில் உருவாக்கும்/
ஜன்ஸி கபூர்
திருக்குறள்-4
#தற்காத்துத்_தற்கொண்டான்_பேணித் #தகைசான்ற_சொற்காத்துச்_சோர்விலாள்_பெண்.
கற்பின் அழகி
வாழ்தலும் சிறந்திட மங்களமான இல்லாள்/
வாழ்க்கைத் துணையின் உணர்வோடு இசைவாள்/
கற்பின் ஒழுக்கத்தினில் கருத்துடன் கலந்தே/
கட்டிய துணையுடன் புகழையும் காப்பாள்/
வல்லமை மனமே வனப்போடு மனையாள/
வார்த்தை அழகுடன் சோர்வின்றி வாழ்ந்திடுவாள்/
ஜன்ஸி கபூர்
பாரதி கண்ட புதுமைப் பெண்ணாக/
பாரையும் ஆள்கின்ற அற்புத சக்தியவள்/
அறிவின் தடத்தினிலும் ஆளுமையோடு பயணிக்கையில்/
அண்டத்தையும் அளந்திடுவாள் மதி நுட்பத்தால்/
சந்தர்ப்பங்களைச் சாதனைகளாக மாற்றிடும் சுவடெல்லாம்/
சந்தோச வாழ்வும் ஆளும் தினமும்/
விழிகளில் மொய்க்கின்ற அன்பிற்கே இலக்கணமாம்/
விட்டுக்கொடுத்தே தேய்கின்ற தாய்மையின் விளைநிலமாம்/
விருந்தோம்பலும் உயிர்த்திடுமே மங்கையவள் பண்பினிலே/
விளைகின்ற பொறுமைக்குள் மலருமே பெருமையும்/
ஜன்ஸி கபூர்
