நான்
காற்றுத் தீயில் உலர்ந்து கொண்டே
இருக்கின்றேன்
என் சுவாசத்தை விதைத்தபடி!
வெயிற் தூசு பனிப் புகையாய்
என் மேனி நசுக்கி .......
வியர்வைச் சீற்றத்தில்
கரைந்து கொண்டே இருக்கின்றது!
குந்தி எழும்
கடலலைகளில் கரையும் - என்
காலடித் தடங்களில் மெல்ல
முனகுகின்றது ஈரம்!
கூதல் குடை சாய்த்து
மோதும் குளிர்க் காயங்களால்
மெல்ல குனிகின்றது – என் விழி!
கால் நனைக்கும் நீர் பார்த்து!
கடற்கரை மணற் பூவில் -
கோர்த்தெடுத்தெடுத்த பாதச் சுவடுகளை
ஓவியமாய் வரைகையில் - மனசும்
அதில் கரைந்தே போனது!
தூரத்தே துரத்தும் இருள்......!
காதோரம் கூப்பிடும் காற்று!
தரையை மெலிதாய் நுகரும்
அலைகளைத் தொட்டுக் கொள்ள
நாளையும் வருவேன்!
- ஜன்ஸி கபூர்
