வான்முகில் வந்திட மயில்கள் ஆடிட
தேன் துளிகளின் தித்திப்பில் மனமாட
கண்ணோரம் நனைந்திடும் இயற்கையின் எழிலில்
எண்ணமும் சிறகடித்துப் பறந்திடுமே உவகையினில்
வெடித்த தரைக்குள் உயிர்த்த அரும்பும்
வெற்றிச் சிலிர்ப்பினில் புன்னகையை ஊற்றும்
பசுமைக் குடையின் ஈர்ப்பில் புவியும்
பரவசத்தில் செழிப்பினைக் காட்டும் விழிகளுக்கே
பறவைக் கூட்டத்தின் குளியலோ விண்ணில்
உறவாகுமே மழையின் இனிமையும் மனதில்
ஜன்ஸி கபூர்
அழுக்கும் பழகிய அவல வாழ்வு
நழுவாமல் ஈர்க்கின்ற வறுமைப் போராட்டம்
தழுவாத உறவுகளால் உரிமையான வீதியோரம்
எழுதப்படாத விதியாக அழுத்திச் செல்கின்றதே
உணர்வுக்குள் பிசையப்பட்ட மனித நேயங்கள்
உலாவும் பூமிக்குள் புளாங்கித மழை
உதரத்தின் ஓலத்திற்கு உரமாகும் கரங்களே
உள்ளத்தின் மாண்பை உயிர்த்திடுமே சிகரமாய்
நிலையற்ற வாழ்வுக்குள் அலைகின்ற துன்பங்களை
கலைக்கின்ற கருணையும் விலையற்ற பொக்கிஷமே
பாலைவன வெயிலையும் குளிர்த்திடும் பாசத்தினில்
சாலையோர யாசகமும் உயிர்த்திடும் தினமும்
இரக்கத்தில் இசைகின்ற மனங்களில் என்றுமே
இறைவனின் நேசமும் நிறைத்திடும் உதயத்தினை
இதயத்தின் அன்பினில் இன்னலும் கரைந்திடும்
இறந்தும் மறக்கப்படாதே உதவும் கரங்கள்
ஜன்ஸி கபூர்
சந்தன வாசத்தில் செந்நிற ஆதவன்
சிந்திய ஒளியினில் சிறகடிக்கிறேன் தென்றலில்
தேடினேன் தந்தது மலர்களும் மகரந்தத்தை
தேன் அமுதத்தில் மனமும் மகிழ்ந்திடவே
வான் வெளியும் பதிக்கின்றதே சுவடுகளையே
ஜன்ஸி கபூர்
இதயத்தின் அழகான உணர்வு மொழி
இன்னலைத் துடைத்திடும் அற்புத வழி
தேனூற்றின் சுவையினில் மனதினை நனைத்திடும்
கண்ணோரத் துடிப்பினில் கருணையாய் படர்ந்திடும்
நான் நாமாகி பொதுநலமும் உயிர்த்திடும்
நானிலத்தின் துடிப்புக்குள்ளே நற்செயலே அறமுமாகும்
வெறுப்பும் எரித்திடாத விருப்பின் மையலது
வெந்தணலிலும் பிழிந் தூற்றும் பனிச்சாரலது
கையளவு மனதுக்குள்ளே கசிந்திடும் தாய்மையும்
நம்பிக்கை தந்திடும் இடரின் வாழ்வுக்குள்ளும்
கரும்பாறையும் இளகிடும் ஆறுதல் வருடுகையில்
கரும்பின் சுவையினில் உறவுகளும் தித்திக்குமே
மேகத்தின் அன்பினில் மண்ணும் நனைந்திடுமே
மேதினி வாழ்ந்திடவே வழிகாட்டும் ஊக்கமது
அன்பின் வருடலில் சுகமாகும் என்னிதயம்
ஜன்ஸி கபூர்
