நீ வருவாயென காத்திருக்கிறதே மனதும்//
நீங்காத நினைவுகளால் போர்க்கின்றதே சுகமும்//
தூங்காமல் பூக்கின்றதே விழிகளும் தினமும்//
ஏங்கிடும் மனதுக்குள் உலாவுதே கனவும்//
முட்படுக்கைத் தலையணையும் மோகனப் பஞ்சனையாய்//
ஆட்கொள்ளுமே உன் மடி சாய்கையிலே//
வெட்கத்தை ரசித்திடும் உந்தன் புன்னகையைத்//
தொட்டு அணைக்கின்றேனே நிதமும் என்னுள்ளே//
ஜன்ஸி கபூர்
மனிதனை மெல்லக் குடிக்கும் மது/
இனித்திடும் முதலில் அழித்திடும் உயிரை/
உணர்வதை உறிஞ்சுகையில் பணமதும் கரையுதே/
கணப்பொழுது மயக்கத்தில் நோய்களின் ஆதிக்கம்
முளையில் கிள்ளாவிடில் மூளையும் சிதையுமே/
முத்தான வாழ்வுக்குள் சொத்தாகச் சோகமே/
ஜன்ஸி கபூர்
தலைமுறை தந்த சொத்தாக/
பண்பாட்டு வாழ்க்கை எனக்குள்/
நல்லறத்தின் நற்பயனால்/
நற்குடியாக வாழ்கிறேன்./
ஜன்ஸி கபூர் - 06.09.2020
இயற்கை எழில் கொஞ்சுகின்ற மலைகளில்/
இசைக்கின்றதே அருவியும் தென்றலில் நசிந்து/
அசைகின்ற விழிகளாய் சிறகடிக்கும் பூச்சிகள்/
அலைகின்றதே மலர்களின் இதழ்களை நுகர்ந்தே/
சந்தனத்தை பிசைகின்ற வானோரத்தில் புன்னகை/
துள்ளி ஓடுகின்ற வெண்மேகங்கள் கண்டே/
அள்ளிச் சொருகுகின்றதே பரவசமும் எனக்குள்ளே/
வெண் தாவணி நழுவுகின்றதோ அருவியில்/
வெட்கத்தில் சிரிக்கிறதே நீரின் துடிப்புக்களும்/
வெடித்திடும் பூக்களின் நறுமணச் சுவையினில்/
உள்ளம் தித்திக்கின்றதே தரிசனங்களின் லயிப்பில்/
உவகையின் ஆளுகையில் கழிகின்றதே பொழுதும்/
ஜன்ஸி கபூர்
