அன்பை அள்ளிச் சொருகி அணைத்திடும்/
அம்மாவின் முந்தானை எனக்குப் பஞ்சனையே/
கோர்த்து நிற்கின்ற வியர்வைத் துளியினைப்/
பாசத்தில் ஒற்றியெடுக்கும் அன்பின் உருவது/
உழுதிடும் வெயில்ப் பூக்களும் உருக்கும் மேனிக்கே/
நிழலிடும் உயிர்க் குடைப் பந்தமது/
முந்தானைச் சிறகும் வருடும் காப்பினை/
எந்நாளும் போர்த்துகின்றேன் என்றன் வாழ்வினில்/
ஜன்ஸி கபூர் - 16.10.2020
No comments:
Post a Comment
என் கவிதாயினியில் விழி பதித்த உங்களுக்கு நன்றி......
என் பதிவு தொடர்பான உங்கள் விமர்சனங்கள் இன்னும் என் எழுத்துக்களைச் செம்மைப்படுத்தும்!