அன்னைக்குப் பிள்ளை அன்பான வரமே
அரவணைக்கும் கரங்களில் அடங்குதல் சுகமே
பரவசத்தில் தாய்மை நெகிழ்தலும் அழகே
இறைவன் படைப்பில் உயிர்கள் ஒன்றே
இருப்பிடம் திரும்புகின்ற அந்தி நேரம்
விரும்பி அணைந்து வருடுகின்ற சேய்கள்
அருகிலிருந்து பசியாற்றும் தாய்ப் பாசத்திற்கு
தெருவோரம் திரை இங்கு விரிக்குமோ
மானிடர் பேதங்களால் திசை மாறிடுகையில்
தன்னலம் கருதாது பரிவைப் பகிர்ந்திட
உறவுகள் தேவையில்லை உணர்வுகள் போதுமே
ஐந்தறிவின் மேன்மை பாடமாய் நமக்கு
ஜன்ஸி கபூர்
