ஆணுக்கு நிகராக

பசுமை வயலோரம் நெல்மணிகள் விளைந்திருக்கு//
நாற்றுக்கள் எல்லாம்  நீரால் வியர்த்திருக்கு//
சேற்றில் விரல் வரைந்த கோலங்கள்//
சோறாகி பசி தீர்க்கும் அமுதே// 4

வியர்வை வாசமே மண்ணுக்கு நேசமாம்//
அயராத உழைப்பில் அறுவடையே முத்துக்களாகும்//
வரப்போரம் கூடி இயற்கைக்குள் கசிந்து//
வயிறாற உண்ணுகையில் மனசும் நிறையும்//8

விண் ஒளி வெப்பத்தில் கரைந்து//
மண்ணுக்குள் பொன் விளைவிக்கும் மாந்தர்//
ஆணுக்கு சரிநிகராய் நெஞ்சுரத்துடன் தாமும்//
தரணியில் உழைக்கும் அழகைப் பாரீர்//12

ஜன்ஸி கபூர்  

• 
  

  
  

  
  

• 
  

ஒளியாய் அன்னை

வழித்துணை என்றே ஒளியாகும் அன்னையே
பழி இன்றி நெறியோடு வளர்த்தீரே
அழிவில்லா கல்வியால் உயர்ந்தே மகிழ்ந்திடவே 
வழிகாட்டியாய் மனச் சோலையில் படர்ந்தீரே

ஜன்ஸி கபூர்  

• 
  

  
  

   

தாயுமானவன்

கரு உதிரத்தில் பூத்த மலர்
அருமைத் தாய் முகம் காணவில்லை
பொல்லாத நோய் வந்ததால் - அன்னை
பொன் உலகில் வாழ வழியுமில்லை

சின்னச் சிட்டின் விழி நீரில்
கன்னம் துடிக்குதே பசி ஓலமோ
அன்புத் தாத்தா பாலூட்டும் அழகில்
வண்ணக் குழந்தை மெல்லச் சிரிக்குதே

மண் குடிசை பளிங்கு மாளிகையாம்
தளர்ந்த கைகளே பஞ்சு மெத்தைகளாம்
குளிர் தீண்டும் வலியின்றி நெஞ்சக்
களிப்புடனே அணைத்திடுவார் தங்கத் தாலாட்டால்

பெற்றவர் போல் பரிவோடு உருகி
எண்ணத்தில் மழலையின் எதிர்காலம் தேக்கி
நெறி வாழ்தலில் இசைந்து போக
கற்றுக் கொடுக்க காத்திருக்கும் தாயுமானவன்

ஜன்ஸி கபூர்  

 

பழைமைக்குள் நவீனம்

ஓளிர்ந்த நீ அழியவில்லை இன்னும்/
பழமைக்குள் நவீனம் பிசைந்து/
புன்னகைக்கின்றாய் கிராமிய (சு)வாசத்தில்//

ஜன்ஸி  - 10.06.2020