வேட்டை

குட்டிக் குளம்
எட்டிப் பார்க்கிறது தவளை
வேட்டைப் பாம்பு வெளியே

 

மர்ம முடிச்சுக்கள்

என்னதான் நடந்ததுவோ ஏனிந்த மாற்றங்களோ
கண்பட்டுப் போனதுவோ நெறியும் பிறழ்ந்ததுவோ
எண்ணங்களில் திட்டமில்லை ஏற்றிவிடத் துணிவுமில்லை
வண்ணக் கனவுகளுமே கானலாய் பூக்குதிங்கே

பெற்ற அறிவும்தான் விலையாகுது வெளிநாட்டில்
கற்ற கல்வியோ சான்றிதழால் எடை கூடுது
தொற்றைப் பரப்புகிறது விஞ்ஞானம் அஞ்சாது
காற்றும் மாசோடு கலந்தே மகிழ்கிறது

''சீ' தனமே மேடை முழக்கம் வெடித்திடும்
சீதனத் திமிரும் சீர்திருத்தம் தானென்றே
வேதனமாய் பூமிக் அளிப்பார் முதிர்கன்னியரை
சாதனைச் சிரிப்போடு பாவங்கள் சுமந்திடுவார்

தெய்வம் வாழ்ந்த மனிதங்களெல்லாம் தன்னலம்
தெறிக்க மாக்களாகி மறைந்தே போகின்றனரே
இப்புவி வாழ்க்கையின்  மர்ம முடிச்சுக்களே
அவிழத்து விடுமோ போதிமரத்துப் பறவைகள்

ஜன்ஸி கபூர்   

நோயெனும் தீயில் நோகிறோம்

விஞ்ஞானம் விண் நோக்கிப் பாய
அஞ்சாமல் மனிதனோ இயற்கையை வேட்டையுமாட
பிரபஞ்ச ரேகையெல்லாம் நுண்கிருமிக் கூடுகள்
தஞ்சமாகி வாழுதே மனித தேகங்களில்

கொரோனா பிரகடனப்படுத்தும் தேசங்களில் பீதி
இறுமாப்புடன் எரிகிறது உயிர்களை உறிஞ்சி
வெற்றுக் கண்ணறியாத தொற்றுக்களின் விவேகமதை
உற்று நோக்குது விஞ்ஞானம் வியந்தபடி

நாசிக் கண்கள் மூச்சை அறுக்கையில்
நாடித்துடிப்பும் உடைந்தே கதறுதே முகத்திரைக்குள்  
மரணங்கள் உயர்கையில் உணர்விழக்கும் உறவுகளும்
உறைந்து போகின்றன மௌனக் குமுறலுக்குள்

ஊரடங்கும் கையுறையும் முகப்புச் செய்திகளாய்
ஊரெங்கும் அலைந்தே உரைக்கின்றதே அவலத்தை
பாரெங்கும் தீயாகும் தீரா நோய்களை
விரட்டிடத் துடிக்கிறதே எந்தன் மனம்  

ஜன்ஸி கபூர் 

சின்னச் சின்ன ஆசை

பட்டாம்பூச்சி பறக்குதே சிறகெல்லாம் துடிக்குதே/
எட்டுத்திக்கெங்கும் பரப்புதே மகரந்தங்களின் உயிர்களை/
பட்டுடல் தொட்டதுமே கரங்களிலும் வானவில்லாம்/   
வட்டமிட்டு பறக்கையில் பிடித்திடத்தான் ஆசையே/

ஜன்ஸி கபூர்