தஞ்சமாகிப் போனேனே செவ்விதழும் தேனூற்ற/
அஞ்சவில்லை உந்தன் நிழலுமெனைக் காக்கும்/
பஞ்சமில்லை வாழ்வில் வசந்தமே நீயாய்/
நித்தம் என்னுள் துயிலைத் துகிலுரித்தவனே/
சித்தம் ரசிக்கும் உன்னைக் கண்டாலே/
சத்தமிடுகின்றதே வெட்கமும் உயிரைப் பிசைந்தே/
மொத்தமாய் உருகுதே தனிமையும் இனிமையாய்/
பறந்திடும் நொடிகளால் துறந்திடுமோ மெய்க்காதல்/
உறங்கிடும் இரவிலும் துணையுன் நினைவுகளே/
நறவாகிக் கசியுதே உன்னால் பொழுதெல்லாம்/
நல்லறமாய் இனித்தே நல் வரமுமானாய் /
பெண்மை போற்றிடும் உந்தன் பண்பாலே/
எண்ணம் உயர்த்தினேன் சிகரமும் தொட்டிடவே/
கண்டேன் உன்னில் அறமாய்க் காதல்/
கண்ணாளா வாழ்ந்திடலாம் காலமெல்லாம் ஒன்றாகி/
ஜன்ஸி கபூர்
