மனதுக்குள் தூறலாய் வருடுகிறாய் என்னை/
கனவுக்குள்ளும் விழிக்கிறாய் உணர்வினைப் பிழிந்தே/
நனவின் உயிர்ப்பினில் இசைந்துவிட்ட தென்றலே/
இனிமையைப் பூசவே இதமாகத் தழுவு/
நீள்கின்றதே தனிமையும் நீயின்றி நிஜமாக/
ஆள்கின்றாய் என்னையே சுவாசத்திலும் சுகமாக/
தேள் வதையே நீயில்லாப் பொழுதெல்லாம்/
தேன் அமுதாய் உந்தன் வார்த்தைகளே/
தேடுகின்றேன் தினமும் உந்தன் நிழலினை/
நாடுகின்றேன் உன்னை எந்தன் வாழ்வுக்குள்ளே/
வாடுகின்றேன் நீயின்றி வேரறுந்த வலியினில்/
மெல்லப் பூத்திருக்கும் நாணத்தின் அழகினில்/
மெல்லிய கன்னத்திலும் செந்நிறப் பிறையோ/
வெள்ளிக் கொலுசொலிக்குள் எந்தன் துடிப்பொலியே/
உள்ளத்தின் தென்றலே நீ பேசு/
ஜன்ஸி கபூர்
