அன்பிற்கும் உயிரூட்டுகின்ற அற்புத துடிப்பிது
துடிப்பிது படர்ந்தே துணையாகி வழிகாட்டுதே
வழிகாட்டுதே பாசமாக எதிர்காலமும் சிறந்திடவே
சிறந்திடவே எமக்குள் பாதைகளை வகுத்தாரே
வகுத்தாரே ஒழுக்க விழுமியத்தின் மரபுகளை
மரபுகளைப் பேணியே மாண்புகளைக் காத்திடவே
காத்திடவே வேண்டுமே அகிலமும் போற்றவே
போற்றவே வாழ்கின்றோம் அன்னைக் ஈடேது
ஈடேது வையகத்தினில் தாய்மை அன்பிற்கும்
ஜன்ஸி கபூர் - 03.08.2020
சடசட மழையில் நனைந்த தேகத்தினுள் /
சிலுசிலு காற்றும் அணைக்குதே காதலில் /
படபட வென துடிக்கும் நெஞ்சுக்குள் நீயே/
கலகலக்குதே நினைவும் உன்னை அணைத்தபடி/
ஜன்ஸி கபூர் - 02.09.2020
கற்கும் கல்வியும் கண்ணியம் காத்திட
சொற்கள் பழக்கும் சொல்வளம் அவரே
அறியாமை நீக்கி அறிவைப் பெற்றிட
நெறியாய் விளங்கி நெடுநாளும் வாழ்த்துவாரே
ஏணியாய் மாறி ஏற்றத்துடன் வாழ்ந்திட
பணி செய்திடும் பண்பாளரும் அவரே
மழையாய் பொழிந்து மனங்களில் நிறைந்து
ஏழையும் வாழ்ந்திட எந்நாளும் உழைப்பாரே
இருள் வாழ்வும் இன்னல்கள் அகற்றிட
அருள் புரிந்திடும் ஆசானும் நிறைவாரே
ஜன்ஸி கபூர் - 01.08.2020
கன்னத்தில் உரசுகின்ற கருங்கூந்தல் வளைவும்
இன்பத்தில் நனைகின்ற கூர்விழி அழகும்
புன்னகைத் தித்திப்பில் கரைந்தே வழிகையில்
வெண் முத்துக்கள் இதழுக்குள் வழுக்குகின்றதோ
மோகத்தை வருடுகின்ற வெண்சங்கு கழுத்தினில்
மெல்லிய வருடலாய் துளிர்க்கின்ற மச்சமும்
அல்லி பிழிந்தெடுத்த அற்புத தேகத்தினுள்
மென் கீற்றாய் வெட்கத்தின் வாசமும்
மின்சாரம் பாய்ச்சுகின்ற மோகனப் புன்னகையில்
என்னிதயம் அடிக்கடி நழுவி வீழ்கிறதே
உந்தன் இமைக்குள் காந்தத்தின் ஈர்ப்போ
உயிரோடு வருடுகின்ற பேரன்பும் நீ
சந்தனம் வழிகின்ற தேகத்தின் துடிப்பினில்
சர்க்கரையாய் மொய்க்கின்றதே மயக்கிடும் விழிகள்
சாய்கின்றாய் தென்றலில் சரிகின்றேன் நானும்
சரமாக்கி சூடுகின்றாய் அன்பை என்னுள்
தொலைகின்றேன் நானும் தனிமையுடைத்து உன்னுலகில்
அலைகின்றாய் எனக்குள் நீங்காத நினைவாக
கலைகின்றதே சோகங்களும் சலங்கைச் சிரிப்பினில்
கனவுகளும் உயிர்க்கின்றதே எனையும் அணைப்பதனால்
காத்திருக்கிறேன் தினமும் காதலும் மொய்த்திருக்க
கசங்கிடாப் பூவே உந்தன் நுதலினில்
எந்தன் ரேகைதனைப் பதித்திடும் நாளுக்காய்
உறைகின்றேன் ஏக்கத்தினில் காலத்தை எதிர்பார்த்தபடியே
ஜன்ஸி கபூர்
