அன்பின் ஆளுகை

 

மாற்றம் செய்தால் பழமைக்குள் புதுமையே/

ஏற்ற வாழ்வுக்குள் சுற்றிடுமே நம்முலகும்/

சீற்றம் காணாத இயற்கையைக் காத்திடவே/

சுற்றத்தின் கரங்களை பற்றுவோம் வலுவோடு/

ஆற்றலுடன் பிணைந்த அன்பின் ஆளுகையால்/

அவனிக்குள் நாமும் சாதனைகளை நிகழ்த்தலாமே/

ஜன்ஸி கபூர்  

என்னவளே

 

ஏந்துகின்றேன் உனையே எந்தன் ஆசைக்குள்ளே/

ஏக்கங்கள் வெடிக்கின்றதே உனையே காண்கையிலே/

ஏந்திழை உனையே உயிருக்குள் உருக்குகையில்/

எனையும் தொடுகின்றதே உந்தன் புன்னகையும்/

 

உந்தன் விழிகளில் மொய்த்திடும் கனவுகளை/

எந்தன் மனமும் உரசி ரசித்திடவே/

பருவத்தின் நூலிழையில் பறக்கின்றேன் உன்னோடு/

கரும்பைப் பிழிந்தூற்றி நனைக்கின்றாய் என்னுயிரையே /  

இதழ்களின் விருந்தோம்பலில் சிலிர்க்கின்ற தேகமும்/

இதயத் துடிப்பினில் வருடுகின்றதே தித்திப்பை/

மையிடும் கண்களும் சந்தனத் தேகமும்/

பொய்யில்லா அன்புக்குள் வெட்கத்தில் சிவக்குதே/

உந்தன் தரிசனத்தினை நுகர்ந்திடும் பார்வைக்குள்/

உரிமை பெறுகின்றதே வனப்பான அன்பும்/

உறங்கிடாத நினைவுகளும் அலைகின்றதே நிழலாக/

உணர்ச்சியின் மையத்தில் வீற்றிருக்கின்றாய் இராணியாக/

எந்தன் சுவாசத்தினுள் விட்டுச் செல்கின்றாயே/

உன் அழகான வாசனையைக் கவிதையாக/

என்னையும் மொழிபெயர்க்கின்றேன் தினமும் தனிமைக்குள்/

எனக்குள் என்னையே அடையாளமிடுகின்றாய் அன்பினாலே/

ஜன்ஸி கபூர் - 17.09.2020

 

கல்லறையின் ஈரலிப்பில்

 கவிதாஞ்சலி வடிக்கையில் வழிகின்றதே கண்ணீரும்

கலங்கிய விழிகளின் ஈரலிப்பில் கல்லறையும்

உயிர்த்திடுமோ அன்பின் நினைவுகளையும் சுமந்தே

உணர்வும் துடிக்கின்றதே ஆத்மா சாந்திக்காக

ஜன்ஸி கபூர் - 17.09.20

இரட்டைக்கிளவி

மாணவன் மடமடவென பாடங்களை எழுதிட/

ஆசிரியர் கடகடவென பாடங் கற்பித்தார்/

இடைக்கிடையே விறுவிறுப்பான கதைகளும் சொல்லுகையில்/

வெடவெடவென நடுங்கியதே  தேகமும் எனக்குள்/

தரதரவென கதிரையை இழுத்தேன் நானும்/

நறுக்நறுக்கென பற்களைக் கடித்தாரே ஆசிரியரும்/

மன்றத்தில் தோழியின் கலகலப்பான பேச்சும்/

தைதை ஆட்டமும் கவர்ந்ததால் ரசித்தேனே/

இடைவேளை வந்ததும் மொறுமொறு முறுக்கினை/

மொச்சுமொச்சுவென சாப்பிட்டேனே பசியையும் தணிய/

கசகசவென தேகம் ஊறிய வியர்வையும்/

சிலுசிலுவென வீசிய காற்றில் கரைந்ததே/

ஜன்ஸி கபூர்