உதிர்கின்ற ஒவ்வொரு நாட்களிலும் வீழுகின்றதே/
முதுமையும் தாய்மையுமென முகங்காட்டும் யாசகங்கள்/
முகவரியாம் வறுமைக்குள் முக்காடிடும் அவலங்கள்/
இரந்திடும் கரங்களுக்குள் இரக்கமே உணவளிக்கும்/
இதயத்தில் அன்புள்ளோர் இன்னலைத் துடைத்திடுவார்/
ஏழ்மைத் தணலில் ஏக்கங்கள் புகைய/
ஏனிந்த விதியோ ஏற்றமில்லா வாழ்வுக்குள்/
ஏழை எளியோர் ஏந்தும் கரங்களுக்கு/
உதவிகள் செய்வோர் உயர்ந்தவர்களே என்றும்/
நவீனத் தேடலுக்குள் நகர்ந்திடும் உலகில்/
நடுங்கும் தேகங்கள் நடைபாதை ஓரங்களில்/
நாளும் பொழுதுமாக நாடுவார் தர்மத்திற்காக/
நல்மனங்களின் கருணையும் நற்செயலாகப் பூத்திடுமே/
ஈகையளிப்போர் என்றுமே ஈடேற்றமே காண்பார்/
ஈருல மாண்பும் ஈட்டிடுவார் சிறந்தே/
உயிர்களைப் பேணும் உன்னதமாம் தர்மம்/
உம்மையும் என்னையும் உயர்வாய்க் காத்திடுமே/
ஜன்ஸி கபூர் - 8.11.2020
ஒவ்வொரு தேடலின் துவக்கமும் என்னிருப்புக்கான/
அடையாளமாக நீள்கின்றன எதிர்பார்ப்புக்களை ஏந்தியபடி/
துளிர்க்கும் விடியலுக்குள் தடம்பதிக்கின்றேன் ஆர்வமாக/
வீழ்கின்ற அனுபவங்களையும் சேமிக்கின்றேன் முன்னேற/
அன்புக்குள் காதலும் மொழிக்குள் கவிதையும்/
உழைப்புக்குள் செல்வமுமென தேடல் விரிகின்றது/
ஒவ்வொன்றின் முடிவும் பிறிதொன்றின் ஆரம்பமாக/
முடிவுறுத்தப்படாத தேவைகளின் பன்முகங்கள் தொடர்கின்றன/
ஜன்ஸி கபூர் - 8.11.2020
