காதல்

அன்பின் உணர்வுக்குள்

ஆரத்தழுவுமே காதல்

பிரிவின் வலிக்குள்

உயிரையும் வெறுக்கும்

அன்பால் உழுவோம்

 

பசுமை போர்த்தும் பரந்த வெளியில்/

பயிரின் சிரிப்பில் விளைச்சல் செழிக்கும்/

காற்றின் அலைவில் நாற்றும் இசைக்கும்/

கானம் நெஞ்சில் மோதி இரசிக்கும்/

நெற்றி வியர்வை வீழ்த்தும் முத்துக்கள்/

நெஞ்சக் கவலைதனை அழிக்கும் சொத்துக்கள்/

விதைக்கும் உழைப்பும் விளையும் பொன்னாக/

விலகும் துன்பத்தால்  உலகும் உயிர்க்கும்/

இயற்கை அழகைச் சிதைத்திடா உழவிலே/

இதயம் பிணைப்போம் பஞ்சமும் நீங்க/

அன்னை பூமியை அணைத்தே பயிரிட்டு/

அன்பால் உழுவோம் வாழ்வும் உயரவே/    

ஜன்ஸி கபூர்

திசை மறந்த பறவைகள்

அழிகின்ற இயற்கை வடிக்கின்ற கண்ணீர்/

வழி மாற்றுமே பறவைகளின் இருப்பை/

விஞ்ஞானம் தேடும் அறிவியல் புரட்சிக்குள்/

அஞ்சிடுமே அன்றில்கள் சிறகுகளையும் அறுத்தே/

நிமிர்கின்ற கைபேசிக் கோபுர அலைகள்/

நெறிக்கின்றதே குரல்வளைப் பூக்களின முடிச்சை/

நவீனத் தேடலும் சிதைக்கின்ற சோலைகள்/

நனைந்திடும தீக்குள் உமிழ்கின்றதே வெம்மையை/

காடுகளை உடைத்துச் சாலைகளை நீட்டுகையில்/

வாடுகின்றனவே சிற்றுயிர்களும் தேடுகின்றனவே வாழ்வியலை/

நாடுகின்ற வெறுமைக்குள் மூடுகின்றதே செழிப்பும்/

கூடுகளும் உடைந்தே துடிக்கின்றனவே உயிர்கள்/

வானுயர்க் கட்டிடங்கள் வாசலினை மறைத்திட/

வாழ்வின் தடங்களும் மறைந்தே அழிகையில்/

துடிக்குமே சிறகுகள் திசைமாறிப் பறந்திட/

படித்தும் அறிவிலி மானிடர் வதையிது/

ஜன்ஸி கபூர் 

ஏன் மறந்தாய்

இணைந்தாய் அன்பில்

........இணைத்தாய் கரமதை/ 

இன்னல்கள் அகற்றியே

........இனித்தாய் மனதுள்/

நிழலாய் தொடர்ந்தாய்

.......நினைவுள் முகிழ்த்தாய்/

நிலையற்ற வாழ்விலே

......நிறைந்தாய் உணர்வுக்குள்/

வலிகள் வருகையில்

....வாசலில் உன்னுருவே/

வறுமையை விரட்டவே

.....வழியும் தந்தாயே/

உறவுகள் ஆயிரம்

......உறவாடிடும் பொழுதிலே/

உணர்கின்றேன் உன்னையே

.......உயர்ந்த நட்பாய்/

அழைக்கின்ற பொழுதெல்லாம்

......அணைத்திடுவாய் சிரிப்போடு/

அவலங்கள் சிதைக்கையில்

.......அழித்திடுவாய் அனைத்தையும்/

அறுசுவைத் தித்திப்பின்

.......அடையாளம் நீயன்றோ/

அடைகின்ற பெருமையெலாம்

.......அகமகிழ்ந்தே ரசித்தாயே/

கருத்தினில் நிறைந்தே

.....கனவுக்குள்ளும் உருவானாய்/

கடைசிவரையிலும் தொடர்வாயென்றே

......களித்தேன் எனக்குள்ளே/

கரைந்தாயோ விதியினில்

.......கண்ணீரில் நானடி/

கல்லறைக்குள் உறங்கிடவோ

.......கண்வளர்ந்தாய் மறந்தென்னை

ஜன்ஸி கபூர்