ஓட்டுரிமை

நல்லாட்சி விதைத்திட நாமேந்தும் ஆயுதமே/

நல்லவர்கள் நாடாள நாமிடும் அங்கீகாரமே/

தொட்டதுமே பதினெட்டை வந்துவிடுமே அடையாளம்/

தெரிவுக்கான உரிமைக்காக உறவாவார் பலருமே/

சிந்தித்தே இடும் வாக்குப் பலத்தில்/

விரல்களும் எழுதிடுமே புரட்சி மாற்றங்களையே/

ஜன்ஸி கபூர் 

நாணயம்

நம்பிக்கையை மனதிலேற்றி நம்மை நகர்த்திடும்/

நாணயமே ஆள்கின்றதே மனித வாழ்வினை/

நிலைமாறும் உலகைப் பற்றும் அச்சாணியிது/

நீங்குமே நுகர்வினால் நீடிக்கா  செல்வமாகி/

நுட்பமான சேமிப்பும் காக்குமே எதிர்காலம்/

நூதனசாலைகள் பேணிடுமே பழமைத் தோற்றங்களை/

  

நெஞ்சக் கலக்கம் நீக்கிடும் பொக்கிசமிது/

நேர்மையும் நாணயப் பண்பும் கொண்டோர்/

  

நொந்திடார் அவலங்களால் நிறைந்திடுவார் நிம்மதியினால்/

நோவும் துறந்தே மகிழ்ந்திடுவார் பொழுதெல்லாம்/

ஜன்ஸி கபூர்  

 

உதிரிப்பூக்கள்

 

வலியின் வலிமையில் வாழ்வது மூட/

வயதின் ஏற்றத்தில்  வனப்பது உதிர/

வாழ்கின்ற வனிதையும் வகுத்திடும் விதியோ/

வழிகின்ற நீரும் வருத்திடும் முதிர்கன்னியென/

உதிரும் நாட்களில் உறைகின்றதே ஆரோக்கியம்/

உன்னத வாழ்வினை உருக்குலைக்கும் தீநுண்ணிகள்/

உருவாக்கும் மரணங்களால் உதிரிப்பூக்களாகத் தேகங்கள்/  

உருவாக்கப்படுகின்ற நவீனத்தால் உறங்குகின்றன உயிர்கள்/

அரும்பிடும் முன்னர் அவலக் கறை/

அணைக்கின்ற காமம் அறுத்திடும் மூச்சை/

அழகிய ஆன்மாவுக்குள் அறைகின்றதே வன்புணர்வை/

அகிம்சை இற்றுப்போக அடைக்கலமாகின்றன சமாதிக்குள்/

வெஞ்சினம் கரைத்தே வெந்நீர் பூசும்/

வெறுக்கும் சமரினில் வெட்டப்படும் தேகங்கள்/

வெறுமை பூமிக்குள் விதைக்கப்படுகின்றன உதிரிகளாகி/

வெல்லுகின்ற வன்முறைகள் வெட்கப்படா கலியுகமிது

ஜன்ஸி கபூர்  

இடைவிடா அடைமழை

 

படர்கின்ற வெயிற் பூக்களை யறுத்திடவே/

இடர் மழையோ யிங்கு வெள்ளமாக/

வீழ்கின்ற துளிகளில் உதிர்ந்தோடும் மலர்களும்/

அவிழ்கின்ற மண் முடிச்சுக்களின் துளைகளும்/

வலியுடன் போராடி கரைந்தோடுகின்றன வலிமையுடன்/

சதைகளைத் துளைக்கும் ஈர வீரியமும்/

விதைக்கின்றதே குளிரினை உணர்வும் சிலிர்க்கின்றதே/

சாலையோரம் நனைந்தே வீசுகின்ற காற்றும்/

சொல்லிடுமோ கலைந்தோடும் கார்மேக இரகசியத்தினை/  

மனசுக்குள் சாரலடிக்கும் மேகவூற்றும் பேரின்பமே/

ஜன்ஸி கபூர்