விரிந்திடும் அபிவிருத்தி விரட்டுது மாந்தரை
விரித்திடும் வலையிலும் சிக்கவும் வைக்குது
அரித்திடும் கறையானாய் வேரினைப் பிடுங்குது
அழகென்ற பெயரினில் அவலமும் ஊட்டுதே
விரிவாக்கம் செய்கையில் சுருங்கிடுமே வளங்களும்
வியப்பூட்டும் வீதிகள் கண்ணீரிலே நனைந்தோடும்
கண்ணை விற்றே வாங்கிடும் அழகால்
பண்ணை வயல்களின் உயிர்த்துடிப்பும் அறுந்திடும்
எண்ணற்ற தெருக்கள் புண்ணாக்கும் வயல்களை
எண்ணங்களில் சோகம் வார்த்திடும் அகோரமாய்
ஊரையே அழித்திடும் நவீனத்தின் ஓட்டத்தால்
உயிர்களின் சாபமே பெரும் விளைச்சலாகும்
ஜன்ஸி கபூர்
தரைக்குள் பூக்கின்ற முகமூடி மாந்தர்கள்/
விரைகின்ற நிமிடங்களுக்குள் கரைக்கின்றனர் வஞ்சங்களை/
அஞ்சாரே பாவக் கறைகளைப் பூசிடவே/
கொஞ்சிடுவார் துரோகங்ளும் விழிகளில் புன்னகைக்க/
அழகிய ஆன்மாவுக்குள் நெளிகின்ற புழுக்களால்/
அணைத்திடுவார் பாசத்துடன் காரிய வெற்றிக்கே/
தழுவிடும் மனங்களில் தந்திரமாக வீழ்ந்தே/
பாழும் கிணற்றில் பக்குவமாக வீழ்ததிடுவார்/
மெய்க்குள் பொய்களை நிரப்பி வாழ்ந்தே/
பைக்குள் பணத்தினை நிரப்பிடுவார் வேடமிட்டே/
பல முகத்தோடு பறந்திடும் பறவைகளாகி/
கலந்திடுவார் ஏமாற்றங்களை ஏற்ற தருணத்திலே/
மதியால் விதியை அழகூட்டி களிப்புறுவார்/
சதியையும் தீட்டுவார் சந்தோசம் காட்டியே/
உறவாகி விரிக்கும் சிறகுக்குள் அக்கினியை/
உரசிடுவார் வேட(ம்)ந் தாங்கல் பறவைகளாகி/
ஜன்ஸி கபூர்
