அன்னப் பெடையே நாணமேனோ

பிறை நெற்றியில் படர்ந்திடும் கூந்தலைப்//  

பின்னியதோ கார்மேகமும் கற்பனையும் சுவைக்கின்றதே//

கசிகின்ற அன்பினால் உனையே மீட்டுகின்றேன்//

கரும்பினைப் பிழிகின்றாய் மனதின் ஓரங்களில்//

கூர் விழிகளும் வீழ்த்திடும் மோகத்தில்//

சூடினேன் உனையே செதுக்குகின்றாய் நினைவுக்குள்//

சிரிக்கின்றாய் உதிர்கின்றனவே பௌர்ணமித் துகள்கள்//

பறிக்கின்றேன் தென்றலே உனையே சுவாசத்துள்//

விரலும் தீண்டா மென் காதலால்//

உரசினேன் உன்றன் உயிரினை அன்பே//

சிவக்கின்றாய் சிந்தைக்குள் எனையும் சிறைப்பிடித்தே//

ரசிக்கின்றேன் அன்னப் பெடையே நாணமேனோ//

ஜன்ஸி கபூர் 

பசுமை நினைவுகள்

பால்ய வயதின் பசுமை நினைவுகள்/

படர்கின்றதே மனதில் பரவசமும் துளிர்க்கிறதே/

பள்ளி வாழ்வில் துள்ளிய நட்புக்கள்/

பனித் தூறல்களே நெஞ்சம் ரசித்திட/

அழகிய கிராமத்தின் ஆனந்த உயிர்ப்பாக/

சிறகு விரித்தேன் சிதறும் மழையினில்/

அலைப்பூவில் ஈரம் பிழிந்தே நனைந்த/

அந்த நாட்களும் அணைக்குதே சுகமாக/

ஜன்ஸி கபூர்  

இருமுகம்

அகமும் புறமுமென 

அலைகின்ற முகத்தினில்/

அதிரும் உணர்வுகள் 

அணைக்குதே வாழ்வினில்/

உதட்டுப் புன்னகைக்குள் 

உறைகின்றதே வன்மமும்/

உள்ளத்தின் சோகம்

உறவுக்குள் பூவாகின்றதே/

மெய்க்குள் மூழ்கும் 

பொய்களை மறைத்தே/

சாய்வார் வேலிபோல் 

சாய்த்திடுவார் வேட்டையினில்/

சீற்றத்தை மறைத்தே 

சிரிப்பார் அன்புபோல்/

தோற்றமும் மறைத்தே 

ஏற்றிடுவார் மறுமுகத்தை/

ஜன்ஸி கபூர்  

மறந்தால்தானே

மறந்தால்தானே பிரிவுக்குள் மூழ்கும் உறவும்/

உறவின் அணைப்பே சுகமாகும் வாழ்க்கையில்/

வாழ்விற்கும் அர்த்தமானதே உன்றன் துணையே/

துணையாகித் தொடர்கின்றாய் என்றன் நிழலிலும்/

நிழலும் நிஜமாகுமே பூக்கின்ற மெய்யன்பில்/

மெய்யன்பும் தழுவுகின்ற நினைவுகள் அழியாதே/

அழியாத ஓவியமாக உயிர்க்கின்றாய் உயிரினில்/

உயிரினில் படர்கின்றாய் தினமும் நீயே/

ஜன்ஸி கபூர்