அன்பே இன்பம்

கோடி உழைத்து மாடியில் உல்லாசம்/
வாடி நிற்குமே அன்பு காணா மனை/
ஓடி யுழைத்த செல்வங்களின் செருக்கில்/
நாடி நிற்போர் ஏழையே அன்பில்லாவிடின்/ 
கூடி வாழ்கையில் உவகை கொண்டோர்/
முடியாய் தருவார் உரிமைகளை  அடுத்தார்க்கே/  

மரணங்கள் தேடும் வாழ்வின் விருப்பாம்/
அரவணைத்துச் செல்லும் உறவுகளோடு மகிழ்தலாம்/
இரக்கத்தோடு இதயம் தொடும் நட்பும்/
சிரம் தாழ்த்துமே  வாழ்வின் பயனென்றே/ 

தசைகளுடன் முரணின்றி என்பும் இரத்தமும்/
இசைந்த உடலின் இயக்க வீச்சில்/
இதயம் மொழிகின்ற அன்பைப் பெற்றோர்/
வதையில் துடிப்பார் பிரிவுத் துயரில்/
சிதையில் வெந்த வலியில் கண்ணீர்/
பதைபதைத்தே அடுத்தார்க்குக் காட்டுமே அன்பை/  

கொடுக்கக் கொடுக்கக் குறையாத செல்வமாம்/
எடுப்பார்க்கும் தித்திக்கும் உடன் அமுதமாம்/
தொடுத்து நிற்கும் மனதின் விருப்போடு/
அடுத்தவருடன் பொருந்தி வாழ்வதும் பேரழகே/ 

அருமையான உயிரும் அன்போடு பொருந்துகையில்/
தோல்விகள் தொடாது வெற்றிகளே முழக்கமிடும்/
அல்லலும் அகன்றிட  அகமதும் தெளிவாகும்/
புகழோடு இன்புற்றிருக்கும் வாழ்வும் நமதாகும்/

 ஜன்ஸி கபூர்

• 
  

கவிதைக்கான கரு: இரும்பான இதயத்தையும் கரும்பாகப் பிழிந்து தரும் அன்பு திருவள்ளுவர் இயற்றிய திருக்குறளில் அன்புடைமை என்ற அதிகாரம்

நட்பும் பேரின்பமே

nfhl;ba kioahy; Fl;bf; Fskpq;Nf

vl;bg; ghu;f;FNjh tl;lkpLk; fg;gy;fs;

Rl;bg; gps;isfspd; ty;yikapy; fhfpjq;fs;

vl;Lj; jpf;nfq;Fk; Rw;WNjh fg;gy;fsha;

fz;Nzhuk; fUj;jupj;j gpQ;Rf; fdTfs;;

vz;zj;jpd; tpUg;ghy; ePuiyapy; NkhJNj

jz;zPupy; eidAk; jk; tpk;gq;fNs

tpz;NzhL Nkhjp tpisahLfpd;wd FJfykha;

Jd;gk; mwpahj gps;is kdjpy;

vd;Wk;  Njhw;Wg; Nghfhj el;GKz;L                   

fpope;jpLk; Xlq;fs; fiu Nru;ifapy;

tope;jpLk; ePu; Jilf;f md;GKz;L

[d;]p fG+u; 

 

• 
  

   

சுயநலம் தவிர்ப்போம்

இறப்புக்கும் பிறப்புக்கு மிடையே போராட்டம்
இயற்கை கற்றுத் தருகின்றதே வாழ்வோட்டம்
அறத்தோடு ஒழுகி வாழ்வதே கொண்டாட்டம்
அகத்தில் சுயநலம் வந்திட்டால் திண்டாட்டம்

இல்லாமையை உடைக்கையில் இதயங்களின் மகிழ்வோட்டம்
அல்லலை விரட்டும் கரங்களில் உயிர்ப்போட்டம்
வள்ளலின் நிழலில் வறுமையின் நகர்வோட்டம்
உள்ளங்கள்  பேசுகையில் அன்பின் ஈர்ப்போட்டம்

கூடி வாழ்கையில் நன்மைகள் வருடுமே
தேடி உதவிடும் மனிதம் தெய்வமே
வாடியோர் சிரித்தால் வசந்தம் பூக்குமே
தேடிடும் சொந்தமாய் பொதுநலம் தொடருமே

மன்னிக்கும் குற்றங்கள் சாந்தியில் உறையுமே
வன்முறைகளை உடைக்கையில் அமைதி வெல்லுமே
அயலாரை நேசிப்போம் அகிலம் நமதாகும்
சுயநலம் தவிர்ப்போம் சுகங்கள் தானாகும்

ஜன்ஸி கபூர் 

• 
  

  
  

   

  • 
    

சிறகுகள் இல்லாத சருகுகள்

 மரத்தில் மகிழ்ந்து மடியில் தவழ்ந்து/
இறந்தும் உயிர்க்கும் உரமாய் எழுந்து/
விரிந்து கிடக்கும் விருட்சக் குடைகள்/
பரந்த பூமியின் அருட் கொடைகள்/

காற்றின் உரப்பில் பண் ணிசைத்தே/
காட்டு வெளியில் உல்லாசமாய் திரியும்/
வேரறுந்து தரையில் வீழ்கையில்/
பாருக்குள் முகம் புதைக்கும் வலியில்/

வண்ணப் பூக்களை நெஞ்சில் அணைத்து/
மண் ணுயிர்களுக்கே உணவும் தொகுத்த/
பொக்கிஷங்க ளின்று முதுமையின் நிழலாய்/
போக்கிட மின்றி வீழ்ந்தே கிடக்கின்றன/

மரணம் தொட்டால் கரணம் போடும்/
அரவணைக்க இங்கு யாரும் உண்டோ/
பருவம் உடைந்து கோலமும் சிதைந்து/
தத்துவமாய் சிறகுகள் இல்லாத சருகுகள்/

ஜன்ஸி கபூர்