பிசைந்த மண்ணும் பிள்ளைப் பருவமும்/
இசைந்திடும் வளைத்திடலாம் நம் எண்ணத்திற்கே/
அசைந்திடும் காற்றும் வசை பாடாதினி/
மாசைக் கரைத்திடும் உலோகங்கள் தொலைவில்தான்/
மதிநுட்பமும் கனவும் கலந்த கலவையாய்/
புதிய படைப்பைப் படைக்கும் பிரம்மனே /
துதி பாடுவோம் உழும் விரல்களுக்கே/
விதியை வெல்லலாம் பொக்கிஷங்கள் நீங்களே/
மண்ணை மிதித்ததும் நெகிழும் மனசாய்/
மன சித்தமே உயிர்க்கும் கோலங்களாய்/
சக்கரத்தில் வனையும் கைநுட்பம் கொண்டே/
வாழ்க்கைச் சக்கரமும் வளமாய்ச் சுற்றிடுமே/
ஜன்ஸி கபூர்
