கவிப் பயணம்

நிலாவில் கவி வடித்தேன் நித்தமும்
உலாவியே நனைந்தேன் அமிர்தத் தமிழில்
கனவுக்குள்ளும் உணர்வு பிழியும் கவியுமானேன்
கற்பனைச் சாரலுக்குள்ளும் காதல் நனைத்தேன்
சொற் சுவைதனில் சிந்தையும் மகிழ
அற்புதத் தளமாம் முற்றத்தில்  பயணிப்போம்

ஜன்ஸி கபூர்  
 

தூளியிலே ஆட வந்த நிலா

தூளியிலே ஆட வந்த நிலாவே/
தூங்கவிடாமல் தூண்டியிழுக்கிறே உந்தன் அன்பாலே/
பொங்கும் புதுப்புனலாக உரசுகின்றாய் உயிருக்குள்ளே/
மங்காப் புகழ் வருடும் மனசுமாகின்றாய்/

நித்தில மடிதனில் செந்தமிழ் சிந்திடும்/
முத்தின் சுடரொளியே கண்ணுறங்கு/
எத்திசையு மறிந்திடும் உந்தன் கலைப்பணி/
முத்துப்பேட்டை மாறனார்   வார்த்திட்ட தமிழ்ப்பணி/

வண்ணங்கள் பிழிந்தூற்றும் அழகெல்லாம் தலைப்பாகும்/
எண்ணங்கள் உரசிடும் விரலெல்லாம் எழுதுகோலாகும்/
கண்களும் கசிந்திடுமே மொழிக் காதலால்/
விண்ணும் வியந்திடுமே உந்தன் பேரழகால்/

ஆறின் அகவைக்குள் உயிர்க்கின்ற நிலாவே/
ஆனந்தமாக உதித்திடு ஆயுளெல்லாம் நீண்டிடு/
ஆரோக்கியமாய் வளர்ந்திடுவாய் அகிலமும் உன்னோடு/
ஆரத்தழுவுகிறேன் நிலாவே வாழ்ந்திடு பல்லாண்டு/

ஜன்ஸி கபூர்
 

 

வெற்றிப் பரிசு

சான்றிதழ் கிடைக்கையில் சாதித்த திருப்தி/
சரித்திரம் படைத்திட தருமது ஊக்கம்/
சந்ததிகளும் அறிந்திடுவார் சாதனையின் வீச்சை/
எந்நாளும் ரசிக்கையில் தித்திக்குமே மனசும்/

ஜன்ஸி கபூர் 

• 
  

வலி

சேயவள் முன்னாடி பெத்தவளும் பேயாக
வைகின்றாள் வார்த்தைகளால் பிஞ்சும் வெம்மிடவே
மெய்யினை மொய்க்கும் விரல் தழும்புகளுமே
பொய்யான வாழ்வின் சோகங்களோ குழந்தாய்

படித்திடென்றே அடிக்கின்றனர் ரசிக்கின்றனர் கண்ணீர்
துடிக்காத தாய்மை வெடிக்கின்றதே நெருப்பாய்
அழுதிடதே குழந்தாய் பழுதுமில்லா வாழ்க்கை
அன்பும் கொண்டேன் துடிக்கின்றேனுன் வலியில்

ஜன்ஸி கபூர்