விடையில்லாத முள்மரம்

ஏடெடுக்கா கரத்தினில் வன்மத்தின் ரேகைகள்/

ஏழ்மையின் ஏக்கத்துக்குள் எரிமலைப் பூக்கள்/

தோற்றுப்போன வாழ்வில் தொடாத வசந்தங்களும்/

பற்று வைத்ததோ பாலகன் வாழ்வினில்/

இனிமையான வாழ்வோ இரும்புத் திரைக்குள்/

தனிமைக்குள் தள்ளாடுதே அறியாத வயதும்/

கனிந்திட்ட மனதுக்குள் கறைகளே குற்றங்களாய்/

மனிதம் துறந்ததனால் மலராதே எதிர்காலமும்/

விழி நீருக்குள் வீழ்ந்திட்ட கனவெல்லாம்/

அழிகின்றனவே நெறி துறக்கும் வாழ்வினால்/

வழி தவறுகையில் சட்டம்தான் பிணைத்திடும்/

பழித்திடுமே வையகமும் பாதகங்களை நினைவுறுத்தியே/

பாசமில்லா மாந்தரும் வகுத்திட்ட விதியால்/

வாசனை அறியாத பூவோ வெயிலுக்குள்/

பழகிய நண்பரும் பழக்கிய பாதகங்களால்/

அழகிய வாழ்வும் சிதறுதே வெறுமையில்/

ஜன்ஸி கபூர் 

•  

  
   

தேநீரும் நானும்

உரு மாறும் மேகங்களின் ஊற்றால்/

திரு மேனிக்குள் நடுக்கப் புரட்சி/

தருகிறாள் இல்லாள் சூடான தேநீர்/

விருப்பின் விருந்தாய் ஊறுகின்றது நாவுக்குள்/

பருகும் பானம் படர்கின்றது உணர்வினுள்/

 

உறைக்கின்ற வடையும் உற்சாகத்தில் புரள/

குறைகின்றதே தேநீரும் வெறுமைக்குள் மனசும்/

மறைகின்ற நீராவிக்குள் உறைகின்றதே சுவாசமும்/

நிறைந்திருந்த சோர்வும் அறுந்தோடுகிறது தானாய்/

புத்துணர்ச்சித் துள்ளலோடு அன்றைய பொழுதுகள்/

ஜன்ஸி கபூர்- 30.0/8.2020

 

நீர்ப்பூக்கள்

வான்முகில் வந்திட மயில்கள் ஆடிட

தேன் துளிகளின் தித்திப்பில் மனமாட

கண்ணோரம் நனைந்திடும் இயற்கையின் எழிலில்

எண்ணமும் சிறகடித்துப் பறந்திடுமே உவகையினில்

வெடித்த தரைக்குள் உயிர்த்த அரும்பும்

வெற்றிச் சிலிர்ப்பினில் புன்னகையை ஊற்றும்

பசுமைக் குடையின் ஈர்ப்பில் புவியும்

பரவசத்தில் செழிப்பினைக் காட்டும் விழிகளுக்கே

பறவைக் கூட்டத்தின் குளியலோ விண்ணில்

உறவாகுமே மழையின் இனிமையும் மனதில்

ஜன்ஸி கபூர் 

உதவும் கரங்கள்

 அழுக்கும் பழகிய அவல வாழ்வு

நழுவாமல் ஈர்க்கின்ற வறுமைப் போராட்டம்

தழுவாத உறவுகளால் உரிமையான வீதியோரம்

எழுதப்படாத விதியாக அழுத்திச் செல்கின்றதே

உணர்வுக்குள் பிசையப்பட்ட மனித நேயங்கள்

உலாவும் பூமிக்குள் புளாங்கித மழை

உதரத்தின் ஓலத்திற்கு உரமாகும் கரங்களே

உள்ளத்தின் மாண்பை  உயிர்த்திடுமே சிகரமாய்

நிலையற்ற வாழ்வுக்குள் அலைகின்ற துன்பங்களை

கலைக்கின்ற கருணையும் விலையற்ற பொக்கிஷமே

பாலைவன வெயிலையும் குளிர்த்திடும் பாசத்தினில்

சாலையோர யாசகமும் உயிர்த்திடும் தினமும்

இரக்கத்தில் இசைகின்ற மனங்களில் என்றுமே

இறைவனின் நேசமும் நிறைத்திடும் உதயத்தினை

இதயத்தின் அன்பினில் இன்னலும் கரைந்திடும்

இறந்தும் மறக்கப்படாதே உதவும் கரங்கள்

ஜன்ஸி கபூர்