தொண்டையும் நனைத்திட ஊற்றிடும் நீர்தான்/
எண்ணத்தின் துடிப்பை குளிர்த்துமோ தினமும்/
திரையும் உண்டோ தணியாத தாகத்திற்கே/
நரையில்லா வாலிப மிடுக்கில் தாகமே/
மலரும் தழுவும் நறுமணத்தின் ஈர்ப்பில்/
கலையாத கனவுகளும் நீளுமே இலக்கில்/
அமிர்தத் தமிழின் கிரீடமாக அவனியும்/
அழகாகுமே அறிவைத் தேடும் பயணத்திலே/
கற்கும் கல்வியும் நற்குடியாக மாறிட/
பற்றுமே அறிவும் ஆளுமையும் சிந்தைக்குள்/
கறை நீக்கி சுதந்திரத்தினை ஆளவே/
மறை தரும் ஒழுக்கத்தைத் தேடுவோமே/
ஜன்ஸி கபூர் - 24.09.2020
தாய்மையின் அணைப்பும் மொழிகின்ற அன்பை
சேயும் உணருமே பாசத் துடிப்பிலே
வறுமைப் பிணியிலே தள்ளாடும் தாயுள்ளம்
வழி தெரியாது தவிக்கின்றதே தரணியிலே
அழுகின்றதே நெஞ்சும் பிள்ளையைக் காத்திடத்தானே
ஜன்ஸி கபூர் - 24.09.2020
வானவீதியில் உலாவும் மேக ஊர்வலத்தில்/
ஊர்வலத்தில் பன்னீரைத் தூவுதே மழையும்/
மழையும் பொழிகையில் மண்வாசம் மூச்சுக்குள்/
மூச்சுக்குள் பின்னிடுமே இயற்கையின் நேசமே/
நேசமே செழிக்கையில் வாழ்ந்திடுமே தேசமும்/
தேசமும் மகிழ்ந்திடுமே சுயநலமற்ற அன்பினால்/
அன்பினால் ஆளலாம் அகிலத்தின் மாந்தரை/
மாந்தரையும் வாழவைக்கும் ஆதவனும் வான்வீதியில்/
வான வீதியில்
---------------------
வான வீதியில் பறக்கின்றதே சிறகுகள்/
சிறகின் வருடலில் மயங்குதே மனதும்/
மனதை வருடுகின்றதே தென்றலும் சுகமாக/
சுகத்தின் சுவையினை இரசிக்கின்றதே விழிகளும்/
விழிகளை ஈர்க்கின்ற மதியும் அழகே/
அழகின் கோலங்களை பிசைகின்றதே இயற்கையும்/
இயற்கையும் வரைகின்றதே அற்புத ஓவியங்களை/
ஓவியங்களைத் தீட்டிடுமே வானவில் தூரிகையும்/
தூரிகையும் வரைகின்றதே ஏழு வர்ணங்களை/
வர்ணக் கலவைதானே வான வீதியும்/
கருத்தரிக்கும் கனவுகளுக்குள் கானலை ஊற்றாது
கருத்தினில் வலிமையேற்றி முயற்சியோடு செயலாற்று
வீழ்கின்ற சருகெல்லாம் உரம்தானே மண்ணுக்கும்
அழுகின்ற வாழ்வும் அவலத்தின் உறைவிடமே
வெற்றியைக் காணவே பற்றிடு இலக்கையே
அன்பின் புன்னகையால் மனங்களை வென்றிடு
இன்பத்தின் வாழ்க்கைக்குள் சுற்றமும் இணைகையில்
இல்லையே தோல்வியும் தொட்டதும் துலங்குமே
விதியினை நீதானே கண்ணீரால் எழுதாதே
விடியல் தேடலில் அழுதல் பாவமே
ஜன்ஸி கபூர்
