முகக்கவசம்

 கொரோனா கற்றுத் தந்திருக்கும் தற்போதைய வாழ்க்கையில் நாம் முகக் கவசத்திற்கு பழக்கப்பட்டிருக்கின்றோம். முகக்கவசம் கட்டாயம். இதனைக் கடந்து செல்ல முடியாது.

அன்று....

ஒரு சில நாட்களின் முன்னர் ..............

பொருட்களை வாங்குவதற்காக வைத்தியசாலை வீதிப் பக்கம் சென்றிருந்தேன். அது ஒரு பெட்டிக் கடை.   ஒரு வயோதிபர் அதனை நடத்திக் கொண்டிருந்தார். தள்ளாடும் வயதிலும் அவரின் உழைப்பிற்கான முயற்சி என்னைக் கவர்ந்திருந்தது. 

ஒருவர் முகக் கவசம் ஒன்றை விலை கேட்டு வாங்கினார். அதன் விலை 15 ரூபா (துணியல்ல). ஆனால் இதன் விலை  வித்தியாசமாக நகர்ந்து கொண்டிருக்கின்றது.

அதனை வாங்கியவர் சென்று விட்டார். அருகில் நின்றவர் அந்த வயோதிபரிடம் கேட்டார்.

'ஐயா.  இது மற்றைய இடங்களில் கூட விலைக்கு விற்கிறதே'

என்ற கேள்விக்கு அந்த வயோதிபப் பெரியவர் சிரித்தவாறே,

'இது நோய் வராம அணியிறது. இதில எனக்கு கொள்ளை லாபம் வேணாம் தம்பி'

அந்த நறுக் பதில் இன்றும் என் மனதில் சுழன்று கொண்டிருக்கின்றது. 

பணம் .........பணம்........என சுயநலமாகச் சிந்தித்து பணத்தை நோக்கி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய மனிதர்களுள் இந்த ஐயா உயர்வாக எனக்குள் தெரிய ஆரம்பித்தார்.

கொரோனா கற்றுத் தந்திருக்கும் தற்போதைய வாழ்க்கையில் நாம் முகக் கவசத்திற்கு பழக்கப்பட்டிருக்கின்றோம். முகக்கவசம் கட்டாயம். இதனைக் கடந்து செல்ல முடியாது.

அன்று....

ஒரு சில நாட்களின் முன்னர் ..............

பொருட்களை வாங்குவதற்காக வைத்தியசாலை வீதிப் பக்கம் சென்றிருந்தேன். அது ஒரு பெட்டிக் கடை. ஒரு வயோதிபர் அதனை நடத்திக் கொண்டிருந்தார். தள்ளாடும் வயதிலும் அவரின் உழைப்பிற்கான முயற்சி என்னைக் கவர்ந்திருந்தது.

ஒருவர் முகக் கவசம் ஒன்றை விலை கேட்டு வாங்கினார். அதன் விலை 15 ரூபா (துணியல்ல). ஆனால் இதன் விலை வித்தியாசமாக நகர்ந்து கொண்டிருக்கின்றது.

அதனை வாங்கியவர் சென்று விட்டார். அருகில் நின்றவர் அந்த வயோதிபரிடம் கேட்டார்.

'ஐயா. இது மற்றைய இடங்களில் கூட விலைக்கு விற்கிறதே'

என்ற கேள்விக்கு அந்த வயோதிபப் பெரியவர் சிரித்தவாறே,

'இது நோய் வராம அணியிறது. இதில எனக்கு கொள்ளை லாபம் வேணாம் தம்பி'

அந்த நறுக் பதில் இன்றும் என் மனதில் சுழன்று கொண்டிருக்கின்றது.

பணம் .........பணம்........என சுயநலமாகச் சிந்தித்து பணத்தை நோக்கி ஓடிக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய மனிதர்களுள் இந்த ஐயா உயர்வாக எனக்குள் தெரிய ஆரம்பித்தார்.

 

Groups

 

அழகான குடும்பம்

 அழகான குடும்பம்

அன்பை உணர்த்திடும்  அருமையான குடும்பம்/

இன்பத்திற்கும் குறைவில்லை இதயமெனும் கூட்டிலே/

அழகான குடும்பம் இறைவனின் வரமே/

அணைத்திடும் சிறகினுள் ஆனந்த உலகமே/

அனுபவமும் ஏற்றிடும் பண்பாட்டுப் பல்கலைக்கழகமே/

 ஆறாது சினம்

 

பசுமை கரைத்தே

     பகைமை வளர்த்த/

பச்சோந்தி மானிடன்

     பற்றிய தீயிது/

கொடுமைகளின் விளைவினாலே

     கொட்டுகின்ற அனலும்/

கொழுந்து விட்டெரிந்தே

     கொல்கின்றதே சுவாசத்தை/

கொல்லும் புகை

     கொண்டலை உலர்த்தி/

கொட்டாதே மழையும்

     கொட்டுகின்றதே நெருப்பும்/

அகிலத்தின் உயிர்ப்பினை

     அறுக்கின்ற வன்முறைகள்/

அடங்கிடாத போது

     அணைந்திடுமோ சினமும்/

தெரிந்தே இரணமாக்கி

     தென்றலுக்குள் மாசேற்றித்/

தெளிக்கின்ற அவலத்தால்

     தெறிக்கின்றதே வஞ்சினம்/

 தன்னையே செதுக்கிடு

 

சூளும் தடைகளை 

 சூட்சுமமாகத் தகர்த்தே/

சூட்டிட வேண்டுமே 

 சுகமான நலங்களை/

தக்கபடி வாழ்ந்திடவே 

 தன்னையே செதுக்கிடு/ 

தன்னம்பிக்கைப் பலத்தோடு 

 தரணியில் சிறந்திடு/ 

முயற்சியும் வென்றிடும் 

 முழுமூச்சாய் செயலாற்றிடு/

 

 

இல்லறவியல்- அதிகாரம்7.மக்கட்பேறு.

குறள்:66.

குழலினிது யாழினிது என்பதம் மக்கள்  

மழலைச்சொல் கேளா தவர்

 

மங்கலச் சிறப்பின் பயன் நன்மக்களே/

மாண்பான வாழ்வும் வந்தணையும் நற்பேறாகி/

மகிழ்வினை யூட்டுகின்ற பிள்ளைகள் இல்லாதோர்க்கு/

மனக்குறையே என்றென்றும் தம் வாழ்நாளிலே/

மழலை யின்பம் அறியாதோரே என்றும்/

மயங்குவார் யாழினை மீட்டிடும் இசைதனில்/

மனதின் கலியினைக் கரைத்திடும் அமிர்தமே/

மக்கட் செல்வமாகி நிறைத்திடுமே வாழ்வினை/

பஞ்சு மேனியினைத் தழுவி அணைத்திடல்/

நெஞ்சில் வார்த்திடுமே இனிமையெனும் அன்பினை/

 வீணாகும் விளைச்சல்

 

வந்தனை செய்தோம் 

     உழவினை நாமே/

நிந்திக்கின்றதே காலமும் 

     விற்பனை யின்றி/

தேகம் வருத்தி 

     விளைந்த முத்துக்கள்/

தேங்கின தொற்றும் 

     தீட்டிய ஊரடங்கால்/

கட்டிய மூட்டைக்குள் 

     கருக்கட்டியதே கண்ணீரும்/

எட்டியும் பார்த்தன  

     முளைத்திடும் பயிர்களாகி/

விளைந்ததைக் காத்திடா 

     ஏழ்மையும் இங்கே/

விதியா சதியா  

     பாழானதே முயற்சி/

இன்னல் சிந்திய 

     இடைவிடாத உழைப்பு/

இங்கே வீணான 

     விளைச்சலுக்கான உரமோ/

ஜன்ஸி கபூர் 

அம்மாவின் முந்தானை

 

அன்பை அள்ளிச் சொருகி அணைத்திடும்/

அம்மாவின் முந்தானை எனக்குப் பஞ்சனையே/

கோர்த்து நிற்கின்ற வியர்வைத் துளியினைப்/

பாசத்தில் ஒற்றியெடுக்கும் அன்பின் உருவது/

உழுதிடும் வெயில்ப் பூக்களும் உருக்கும் மேனிக்கே/

நிழலிடும் உயிர்க் குடைப் பந்தமது/

முந்தானைச் சிறகும் வருடும் காப்பினை/

எந்நாளும் போர்த்துகின்றேன் என்றன் வாழ்வினில்/

ஜன்ஸி கபூர் - 16.10.2020