திசை மறந்த பறவைகள்

அழிகின்ற இயற்கை வடிக்கின்ற கண்ணீர்/

வழி மாற்றுமே பறவைகளின் இருப்பை/

விஞ்ஞானம் தேடும் அறிவியல் புரட்சிக்குள்/

அஞ்சிடுமே அன்றில்கள் சிறகுகளையும் அறுத்தே/

நிமிர்கின்ற கைபேசிக் கோபுர அலைகள்/

நெறிக்கின்றதே குரல்வளைப் பூக்களின முடிச்சை/

நவீனத் தேடலும் சிதைக்கின்ற சோலைகள்/

நனைந்திடும தீக்குள் உமிழ்கின்றதே வெம்மையை/

காடுகளை உடைத்துச் சாலைகளை நீட்டுகையில்/

வாடுகின்றனவே சிற்றுயிர்களும் தேடுகின்றனவே வாழ்வியலை/

நாடுகின்ற வெறுமைக்குள் மூடுகின்றதே செழிப்பும்/

கூடுகளும் உடைந்தே துடிக்கின்றனவே உயிர்கள்/

வானுயர்க் கட்டிடங்கள் வாசலினை மறைத்திட/

வாழ்வின் தடங்களும் மறைந்தே அழிகையில்/

துடிக்குமே சிறகுகள் திசைமாறிப் பறந்திட/

படித்தும் அறிவிலி மானிடர் வதையிது/

ஜன்ஸி கபூர் 

ஏன் மறந்தாய்

இணைந்தாய் அன்பில்

........இணைத்தாய் கரமதை/ 

இன்னல்கள் அகற்றியே

........இனித்தாய் மனதுள்/

நிழலாய் தொடர்ந்தாய்

.......நினைவுள் முகிழ்த்தாய்/

நிலையற்ற வாழ்விலே

......நிறைந்தாய் உணர்வுக்குள்/

வலிகள் வருகையில்

....வாசலில் உன்னுருவே/

வறுமையை விரட்டவே

.....வழியும் தந்தாயே/

உறவுகள் ஆயிரம்

......உறவாடிடும் பொழுதிலே/

உணர்கின்றேன் உன்னையே

.......உயர்ந்த நட்பாய்/

அழைக்கின்ற பொழுதெல்லாம்

......அணைத்திடுவாய் சிரிப்போடு/

அவலங்கள் சிதைக்கையில்

.......அழித்திடுவாய் அனைத்தையும்/

அறுசுவைத் தித்திப்பின்

.......அடையாளம் நீயன்றோ/

அடைகின்ற பெருமையெலாம்

.......அகமகிழ்ந்தே ரசித்தாயே/

கருத்தினில் நிறைந்தே

.....கனவுக்குள்ளும் உருவானாய்/

கடைசிவரையிலும் தொடர்வாயென்றே

......களித்தேன் எனக்குள்ளே/

கரைந்தாயோ விதியினில்

.......கண்ணீரில் நானடி/

கல்லறைக்குள் உறங்கிடவோ

.......கண்வளர்ந்தாய் மறந்தென்னை

ஜன்ஸி கபூர்

கழுகுக் கூட்டம்

 

அண்டத்தையே அடைமானம் வைக்கும் பேராசை/

கொண்டவ னெல்லாம் அடிக்கிறான் கொள்ளை/

திண் பண்டங்களில் பெருங் கலப்படம்/

தண்டனைக்கும் பயமில்லாத் தந்திரக் கூட்டம்/

தொற்றுக் காலமும் பற்றே பணத்தில்/

பெற்ற மகள்மீதும் வன்புணர்வுக் காமம்/

பெண்மையும் முதலீடோ பொல்லா மாந்தருக்கே/

மாண்பற்றவர் மாசேற்றும் கலிகாலம் தானேயிது/ 

 

வேட்டையாடும் ஊழல் நாட்டுக்கே கேடு/

நீட்டிடும் இலஞ்சம் வாட்டுதே வறுமைக்குள்/

கேட்டின் வழியாய் வட்டமிடும் கழுகுக்களைத்/

தட்டிக் கேட்டாலோ வடுக்களே தொடுகின்றது/

வஞ்சக மனதில் வடிந்திடும் கபடம்/

கொஞ்சுதே கண்ணீரை கொடுமைகளும் நீளுதே/

அஞ்சுதே மனிதம் ஆளுதே பணமும்/

பஞ்சாய்ப் பறக்குதே நலங்களும் வாழ்விலே/

ஜன்ஸி கபூர்  

வலி தீர்க்கும் வழி

என்றோ கற்ற கலை யின்று/

எனைத் தாங்குகின்ற உழைப்பின் ஆதாரமாக/

எழுகின்ற வலிதனைத் துரத்திடச் சுழற்றுகின்றேன்/

என் பிழைப்புக்கும் எதிர்காலம் இதுவன்றோ/

நீளுகின்ற ஊரடங்கும் முறித்த உழைப்பினை/

நிமிர்த்துகின்றதே தையலும் நிம்மதி குடும்பத்திற்கே/

கிடைக்கின்ற வாய்ப்புக்கள் விடையாகும் துன்பத்திற்கே/

தடையின்றி உழைக்கின்றேன் வாழ்வும் வளமாக/

வருத்துகின்ற நோயின் வதையிலிருந்து நீக்கும்/

வனப்பூட்டுகின்ற முகக்கவசங்களே வணிகத்தின் வெற்றி/

தளரா நெஞ்சுடன் தன்னம்பிக்கைத் துணையுடன்/

தயாரிக்கின்றேன் நானும் பாதுகாப்புக் கவசங்களை/  

ஜன்ஸி கபூர் - 23.10.2020