எல்லைக் குறுக்கீடின்றியே எழுகின்ற சிறகுகளெல்லாம்/
தழுவுகின்றனவே தம்மினங்களை தடமாகின்றதே சரணாலயமும்/
வேற்றுமையை வேரறுக்கும் வேடந்தாங்கல் பறவையொலி/
படர்கின்றதே சங்கீதமாகப் பரவசம் மனங்களுக்கே/
அடர்ந்த மரக்கிளைகளில் அழகான உயிர்ப்புக்கள்/
அழகான அன்பினை அகிலமும் ரசிக்குமே/
ஜன்ஸி கபூர்
பாரினை ஆளும் பணமும் நிலையற்றதே/
பத்தும் செய்யும் பஞ்சமாபாதக வித்திது/
பரபரப்பு வாழ்வில் பாசத்தையும் துறக்கும்/
பதுக்கிடும் போதெல்லாம் பறித்திடுமே நிம்மதியை/
பாதாளம் பாய்ந்து பண்பதனை மாற்றும்/
பலவழிகளிலும் தேடிடவே பம்பரமாகச் சுழற்றுமே/
ஜன்ஸி கபூர்
சுட்டெரிக்கும் வெயிலும் தேகத்தைப் பருகிட/
வாட்டமே வாழ்வாகத் தேயிலைத் தோட்டத்தில்/
பறித்திடும் கொழுந்தும் சிவக்குதே ஏழ்மையில்/
அறிந்திடாக் கபடத்தில் வாழ்வும் பலியாகுதே/
பஞ்சத்தில் வெந்திடும் நெஞ்சத்தின் ஏக்கத்தை/
அஞ்சாமல் சுரண்டிடுதே வஞ்சக முதலைகள்/
தொழிலாளி நலத்தை விழுங்கிடும் முதலாளித்துவம்/
தொல்லைமிகு அட்டையாக உழைப்பையும் உறிஞ்சுகிறதே/
ஜன்ஸி கபூர்
பசுமை நினைவுகளின் இதமான அணைப்பினில்
பரவுகின்றதே மகிழ்வும் தேகமும் சிலிர்த்திட
கொஞ்சும் விழிகளின் காதல் பார்வையில்
பஞ்சு மேனியும் நாணத்தில் சிவக்கிறதே/
தழுவுகின்ற சிறகினில் உரசுகின்ற தென்றலும்
மஞ்சள் முகத்திலே முத்தங்களைப் பொறிக்கையில்
வட்டக் கருவிழிதனில் மொய்த்திருக்கும் அன்பினைச்
சூடுகின்றதே கனவும் சூழுகின்றதே வனப்பும்/
இரகசியச் சந்திப்பில் இசைகின்ற உயிர்களில்
இரேகைகளாகப் படிகின்றதே ஊடற் சுகமும்
இதயம் குளிர்கின்றதே உதயத்தின் அலைவினில்
இரசிக்கின்றேன் வண்ணங்களைத் தெளிக்கின்ற காதலையே
ஜன்ஸி கபூர்
