இல்லறத் தாய்

நாகரிகத் தேடலும் 

மௌனித்துக் கிடக்கும்/

நவீனத்து வாழ்வின் 

நளாயினியைக் கண்டே/

நினைவில் வந்தவன் 

பெருநோய் கொண்டதனால்/

நீங்கிடுமோ மெய்க்காதலும் 

பாசமும் துறந்தே/

நுகர்ந்திட்ட காதலும் 

வலிதனை மறந்து/

நெஞ்சத்தில் ஏந்திடும் 

இல்லறச் சுவைதனை/

வறுமையும் முதுமையும் 

துரத்திடும் போதிலும்/

வலிமை கொண்டே 

காத்திடும் அன்பிது/

ஜன்ஸி கபூர் 

 

உறங்காத உண்மைகள்

முழுமதி முற்றத்திலே பறந்திடும் கவிகள்/

வழுக் காணா அற்புதப் படைப்புக்களே/

தழுவி யணைக்கையில் மணக்கும் செந்தமிழே/

முழுமையும் பெற்றதே சிறந்த குழுமமாய்/

ஜன்ஸி கபூர்  

நீ நான் குடை மற்றும் காதல்

 

காதல்!

நமக்குள் இளைப்பாறிக் கொண்டிருக்கிறது!

காற்றின் விரல்களாய்

மாறிக் கொண்டிருக்கிறாய் நீயும்!

நானோ

வெட்கத்தில் வெடிக்கிறேன் 

இறுக்கிக் கொள்கிறதே மழையும்

உந்தன் குறும்பாய் 

நானோ  

கரைகிறேன் ஈரத்துளிகளின் சுவைதனில்!

வெட்டும் மின்னல்கள் தொட்டிடுமோ என்னையுமே 

கட்டியணைக்கிறாய் உந்தன் காதலால்

வானும் முறைக்க!

தூரத்திலே  

தூங்கிடா கார்மேகங்கள் 

மௌனிக்கிறதே நம் மோனக் காதல் கண்டே!

உந்தன் கரங்களும் 

என்னுள் காதலைப் பின்னிடுகையில்

மின்னலாய் வெடித்தே ரசித்திடும்!

எந்தன் நெற்றி முத்துக்களை உடைக்கும்

உந்தன் பார்வை கண்டே 

சிறகு விரிக்கும் வண்ணக் குடையும்

உறவாகி எனைத் தழுவும் உனைப் போல!

அடடா 

இருளை நசித்தே 

மெல்லிய மேகத் துளிகள்

நமை வாசிக்கத் தொடங்கி விட்டனவே ஆவலாய்!

நாமோ 

யாத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்

புதுக் காதல் இலக்கணத்தை!

நீ_நான்_குடை_மற்றும்_காதல்

ஜன்ஸி கபூர்  

 

  

 

 

 

வாழ்க பல்லாண்டு

நிலவொளி அசைவினில் 

நித்திலமே அழகே/

நிமிடங்கள் கரைவதோ 

நினைவினில் எழாதே/

விழிகளும் துடிக்குதே 

விழுந்திட உன்னில்/ 

வியப்பின் பேரொளியாய் 

விளைந்திடும் கவிகளும்/

உலாவிடும் பாரினில் 

உன்னதப் படைப்புக்களாய்/

உவகையுடன் வாழ்த்துகிறேன் 

வாழ்க பல்லாண்டு/

ஜன்ஸி கபூர்  - 31.07.2020

 

•