அந்தாதி கவிதை - 4

அன்னை தெரெசா அன்பின் பண்பாளர்/

பண்பாளர் நெஞ்சத்தினில் கருணையும் பேரொளியாய்/

பேரொளியாய் திழ்ந்ததனால் நல்வாழ்வில் பலருமே/ 

பலருமே போற்றிடும் மனிதநேயத்தின் அன்னை/  

 

ஜன்ஸி கபூர்

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்

வீரமே சிம்மாசனமாய் வீற்றிருந்த மாவீரன்/

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் போரிட்டான் ஆங்கிலேயரை/

நாயக்கர் குலத்தின் வீரிய வம்சமிவர்/

நற்பரிசாம் முன்னோர்க்கு பாஞ்சாலங் குறிச்சியே/

அகத்தினில் அச்சமேது கெட்டிபொம்மு பெயரிலும்தான்/

அகவை முப்பதில் அரசேறினார் பாளையக்காரராக/

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு பாருமே வியந்திட/

பக்குவமாய் ஆண்டரே பண்பின் வழியினில்/

வெள்ளையரும் வெருட்டினர் உள்ளமதை வருத்தித்தான்/

கொள்ளை இலாபம் அள்ளினர் வரியினில்/ 

ஆதரிக்கா வீரனாய் எதிர்த்தே நின்றார்/

அகிலத்தின் பார்வைக்குள் அதிசயத்தில் பூத்தார்/

ஜாக்சன்துரை தலைமையிற் தொடுத்தனர் போரை/

ஜாதிமல்லிப் பூவாய் காத்திட்டார் மண்ணை/

ஜாக்சன் துரை தீட்டிய தந்திரமெல்லாம் / 

முறியடித்தார் கட்டபொம்மன் முகவரியுமானார் பாஞ்சாலங்குறிச்சியினில்/

ஆலோசித்தனரே வஞ்சகத்தில் மன்னனை வென்றிடவே/

கட்டபொம்மனும் காலத்தின் வலிமையில் தோற்றாரே/

பானெர்மன் தலைமையில் பெரும்படை திரண்டதுவே/

பாசிசங்கள் வலியினில் வெளியேறினார் மன்னருமே/

முற்றுகையின் வலிமையில் சிதைந்ததே கோட்டையும் /

உறுதிக் கோட்டையும் இறுதியில் தோற்கவே/

வெளியேறினார் கட்டபொம்மனும் கைதானார் விஜய ரகுநாதனால் /

வென்றனர் எதிரிகளும் கொன்றனர் வீரத்தினை/

வஞ்சக வெற்றியால் அஞ்சாத மாமலையும்/

நெஞ்சம் துடிக்க தூக்கிலடப்பட்டாரே வெள்ளையரால்/

மனசுக்குள்ளே நிறைந்த மங்காப் புகழோன்/

மண்ணுக்குள்ளே எருவானான் கண்ணுக்குள்ளே சோகமே/

ஜன்ஸி கபூர் 

 

ஆசையிலோர் கடிதம்

 கடிதத்தின் இதழ்களில் ஒற்றினேனே இதயத்தினை

மடியில் சாய்கின்றன உந்தன் நினைவுகளும்

துடிக்கின்றதே எந்தன் விழிகளும் சுகத்துடன்

படிக்கின்றதே அன்பும் நம்மையும் ரசித்தே

விடிகின்ற பொழுதெல்லாம் காதல் மொழியினில்

வடிகின்ற கவியிலும் வீழ்கின்றாயே வார்த்தைகளாய்  

ஜன்ஸி கபூர் - 28.08.2020

யாழ்ப்பாணம் 

காதல் சங்கீதமே

விழி மொட்டுக்களின் வாசத்தில் காதல்/

விழுகின்றதே சுகத்துடன் உணர்வினைப் பிசைந்து/

தழுவுகின்றாய் உயிருக்குள்ளே உன்னையே விதைத்து/

நழுவுகின்றதே நாணத்தால் எந்தன் நிழல்தானே/

காத்திருப்பின் அலைவரிசைக்குள் மொழியின்றதே வசந்தமும்/

போத்தியிருக்கும் பெண்மைக்குள்ளும்; புளாங்கிதத்தின் தூறல்கள்/

காத்திருப்பின் சுகத்தினில் ஆள்கின்றாயே நினைவுகளால்/

காதல் சங்கீதமே இசைக்கின்றாயே எனையே/

பிறை நுதலில் விரலின் விம்பங்கள்/

சிறைபிடிக்கிறதே சந்தனத்தைக் குலைத்து குதூகலமாய்/

சிறகடிக்கும் வண்ணத்தில் மகிழ்வின் ரேகைகள்/

உறவாகி இணைந்திருப்போம் ஆனந்தத்தின் அழகோடு/

திலகமிடும் கரங்களை நீயும் பற்றுகையில்/

தித்திக்கிறதே இதயமும் உந்தன் அருகாமையில்/

இல்லற சுகத்தினில் ஆயுளும் நீண்டிடட்டும்/

இன்பத்து வானில் பறந்திடுவோம் அன்றில்களாய்/

ஜன்ஸி கபூர்