உரு மாறும் மேகங்களின் ஊற்றால்/
திரு மேனிக்குள் நடுக்கப் புரட்சி/
தருகிறாள் இல்லாள் சூடான தேநீர்/
விருப்பின் விருந்தாய் ஊறுகின்றது நாவுக்குள்/
பருகும் பானம் படர்கின்றது உணர்வினுள்/
உறைக்கின்ற வடையும் உற்சாகத்தில் புரள/
குறைகின்றதே தேநீரும் வெறுமைக்குள் மனசும்/
மறைகின்ற நீராவிக்குள் உறைகின்றதே சுவாசமும்/
நிறைந்திருந்த சோர்வும் அறுந்தோடுகிறது தானாய்/
புத்துணர்ச்சித் துள்ளலோடு அன்றைய பொழுதுகள்/
ஜன்ஸி கபூர்- 30.0/8.2020
வான்முகில் வந்திட மயில்கள் ஆடிட
தேன் துளிகளின் தித்திப்பில் மனமாட
கண்ணோரம் நனைந்திடும் இயற்கையின் எழிலில்
எண்ணமும் சிறகடித்துப் பறந்திடுமே உவகையினில்
வெடித்த தரைக்குள் உயிர்த்த அரும்பும்
வெற்றிச் சிலிர்ப்பினில் புன்னகையை ஊற்றும்
பசுமைக் குடையின் ஈர்ப்பில் புவியும்
பரவசத்தில் செழிப்பினைக் காட்டும் விழிகளுக்கே
பறவைக் கூட்டத்தின் குளியலோ விண்ணில்
உறவாகுமே மழையின் இனிமையும் மனதில்
ஜன்ஸி கபூர்
அழுக்கும் பழகிய அவல வாழ்வு
நழுவாமல் ஈர்க்கின்ற வறுமைப் போராட்டம்
தழுவாத உறவுகளால் உரிமையான வீதியோரம்
எழுதப்படாத விதியாக அழுத்திச் செல்கின்றதே
உணர்வுக்குள் பிசையப்பட்ட மனித நேயங்கள்
உலாவும் பூமிக்குள் புளாங்கித மழை
உதரத்தின் ஓலத்திற்கு உரமாகும் கரங்களே
உள்ளத்தின் மாண்பை உயிர்த்திடுமே சிகரமாய்
நிலையற்ற வாழ்வுக்குள் அலைகின்ற துன்பங்களை
கலைக்கின்ற கருணையும் விலையற்ற பொக்கிஷமே
பாலைவன வெயிலையும் குளிர்த்திடும் பாசத்தினில்
சாலையோர யாசகமும் உயிர்த்திடும் தினமும்
இரக்கத்தில் இசைகின்ற மனங்களில் என்றுமே
இறைவனின் நேசமும் நிறைத்திடும் உதயத்தினை
இதயத்தின் அன்பினில் இன்னலும் கரைந்திடும்
இறந்தும் மறக்கப்படாதே உதவும் கரங்கள்
ஜன்ஸி கபூர்
சந்தன வாசத்தில் செந்நிற ஆதவன்
சிந்திய ஒளியினில் சிறகடிக்கிறேன் தென்றலில்
தேடினேன் தந்தது மலர்களும் மகரந்தத்தை
தேன் அமுதத்தில் மனமும் மகிழ்ந்திடவே
வான் வெளியும் பதிக்கின்றதே சுவடுகளையே
ஜன்ஸி கபூர்
