நாவினால் சுடாதே

நெஞ்சத்து உணர்வே உதிரும் வார்த்தைகளாய்

வஞ்சனை சொல்லாடல் வதைக்குமே நமக்கே

சினமும் சுட்டெரித்தால் விழிநீர் பொங்கிடுமே

அனலின் வடுவாகுமே பண்பில்லாச் சொற்களே

தினம் பேசிடலாம் பயன் அறிந்தே

ஆறாதே நாப் புண் வலிதான்

ஜன்ஸி கபூர் - 31.08.2020

ஓவியங்கள் ஒளிமயமாகுமா

 

இயற்கை செழிப்பினை விழிகளும் ஏந்திட

இதயமும் மகிழுதே பசுமையின் ஆட்சியில்

விளைந்திட்ட வயலின் உழைப்பெல்லாம் முத்தாக

விருப்பினில் வேளான்மை தருகின்றதே மனநிறைவை

உரல் இடிக்கையில் உளத்திற்கும் ஆரோக்கியமே

உடல் உழைப்பினில் மாசுக்கள் இல்லையே

கூட்டுறவின் குதூகலம் கிராமத்தின் எழிலாகும்

கூடிடுமா ஒளிமயமாக்கம் ஓவியம்போல் நிசத்தினிலே

ஜன்ஸி கபூர் - 31.08.2020

 

 

நெகிழிப் பூதம்

மாற்றம் வேண்டுமே நெகிழிப் பாவனையில்

சீற்றத்தினில் இயற்கையும் சிக்காமல் காக்கவே

காற்றினில் நழுவுகின்ற மாசினை சுவாசிக்கையில்

பற்றுதே மரணமும் பறக்குதே ஆரோக்கியமும்

ஏற்றது நமக்கு உக்கும் துணிப்பைகளே

கற்றிடுவோம் பண்பாட்டை காத்திடலாம் நானிலத்தை 

ஜன்ஸி கபூர் - 31.08.2020

நீரோடு அலமரும் கண்

காதல் மனதில் உறைந்திட்ட மன்னவன்/

காத்திருக்க வைத்தான் கடலலைகள் தாண்டி/

சொத்தாய் நானிருக்க பொருளீட்டப் போனான்/

சொந்தம் என்னுள்ளே சோகத்தின் பேரலையே/

கண்ணே கலங்காதே காரினுள் வந்திடுவேன்/

என்றானே தலைவனும் ஏக்கத்தில் மனதாட/

வெய்யோன் இளைப்பாற பசுமையான முல்லையும்/ 

வெட்க முடைத்து மலர்ச்சியினில் சிந்திய/

நறுமணத்தில் வண்டுகள் மயங்கின காதலில்/

தேனின் களிப்பினில் மகிழ்ந்தாடின கூடலில்/

நானோ பிரிவின் தவிப்பினில் துடிக்கிறேன்/ 

வெம்மை தணிந்த மாலைக் குளிர்ச்சியினில்/

கொண்டல்  கூடியே கொட்டிய பெருமழையும்/

எந்தன் கண்ணிலே காட்சியாய் ஊறுகையில்/

விழிநீரும் வடிகின்றதே காரிலும் காணாத/

அழகிய தலைவனின் திருவுருவம் கண்ணிலே/

வெம்மினேன் நானும் தொலைவிலோ மன்னவன்/

சிந்திய மழையினில் கண்ணாளன் நினைவெழ/

சிந்துகின்றேன் கண்ணீரை விழிக்குள்ளும் காரே/

எந்தன் துயர் எனையே வாட்டுதே/

அன்புத் தோழியே அல்லலுறுகின்றதே உயிரும்/

என்றாளே பிரிவின் வலியில் தலைவி/

ஜன்ஸி கபூர் - 30.08.2020