தாலாட்டு

 

பஞ்சுக் கன்னமதை  அன்பால் வருடி/

பிஞ்சு விரல்களுக்குள்  தாய்மையைக் கோர்த்தே/

நெஞ்சத் தூளியாக தன்னையே மாற்றி  

நெற்றியில் இதழ்களால்  முத்தங்களை வரைந்தே/

அன்னையும் இசைத்திடும் பாசத் தாலாட்டில்

அன்பின் சுவைதனை குழந்தையும் அறிந்திடுமே 

ஜன்ஸி கபூர் 

வேடந்தாங்கிகள்

எல்லைக் குறுக்கீடின்றியே எழுகின்ற சிறகுகளெல்லாம்/

தழுவுகின்றனவே தம்மினங்களை தடமாகின்றதே சரணாலயமும்/

வேற்றுமையை வேரறுக்கும் வேடந்தாங்கல் பறவையொலி/

படர்கின்றதே சங்கீதமாகப் பரவசம் மனங்களுக்கே/

அடர்ந்த மரக்கிளைகளில் அழகான உயிர்ப்புக்கள்/

அழகான அன்பினை அகிலமும் ரசிக்குமே/

ஜன்ஸி கபூர் 

பணம்

பாரினை ஆளும் பணமும் நிலையற்றதே/

பத்தும் செய்யும் பஞ்சமாபாதக வித்திது/

பரபரப்பு வாழ்வில் பாசத்தையும் துறக்கும்/

பதுக்கிடும் போதெல்லாம் பறித்திடுமே நிம்மதியை/

 

பாதாளம் பாய்ந்து பண்பதனை மாற்றும்/

பலவழிகளிலும் தேடிடவே பம்பரமாகச் சுழற்றுமே/

 ஜன்ஸி கபூர்  

உழைப்பை உறிஞ்சும் அட்டைகள்

 சுட்டெரிக்கும் வெயிலும்  தேகத்தைப் பருகிட/

வாட்டமே வாழ்வாகத் தேயிலைத் தோட்டத்தில்/

பறித்திடும் கொழுந்தும் சிவக்குதே ஏழ்மையில்/

அறிந்திடாக் கபடத்தில் வாழ்வும் பலியாகுதே/

பஞ்சத்தில் வெந்திடும் நெஞ்சத்தின் ஏக்கத்தை/

அஞ்சாமல் சுரண்டிடுதே  வஞ்சக முதலைகள்/

தொழிலாளி நலத்தை விழுங்கிடும் முதலாளித்துவம்/

தொல்லைமிகு அட்டையாக  உழைப்பையும் உறிஞ்சுகிறதே/ 

ஜன்ஸி கபூர்