வறட்டு கௌரவம்

சோபனங்களைச் சுமந்து பயணிக்கின்ற வாழ்வு/

சோர்ந்து வீழ்கின்றதே வறட்டுக் கௌரவத்தில்/

நிசங்களின் துளைகளை நிரப்புகின்றன மாயைகள்/

நிம்மதி கலைக்கையில் நிதானமிழக்கின்றது மனது/

தனக்கான வாழ்வினை  பிறர் தரிப்பிடங்களாக்கி/

தகுதியில்லாக் கௌரவத்தினுள் தனையும் அடக்கி/

தவிப்புக்களைச் சுமந்து தத்தளிப்போரின் உயிர்ப்பு/

தள்ளாடுதே தினமும் அவலச் சுமைக்குள்/

அடுத்தவர்க்கே அஞ்சி தன்னையே ஒளிப்போர்/

அவனிக்குள் அலைகின்ற சுயமற்ற மாந்தரே/ 

ஜன்ஸி கபூர் - 05.11.2020