நிலாமுற்றக் கவிதைகள்

வாய்மையே வெல்லும்

வாய்மை கொண்டார் வெல்வார் வாழ்வில்/

பொய்மை களைந்தே ஒழுக்கம் அணிவார்/

மெய்ம்மை யுரைக்கும் நாவின் அறமே/

போக்குமே வார்த்தைக் கறையை நம்மில்/

வள்ளுவன் கண்ட நல்லறத் தவத்தில்/

உள்ளத்தை இணைத்தே பெற்றிடலாம் தூய்மையே/

 இன்புறும் பண்பாடு

இன்முகம் காட்டியே இனித்திடும் அன்பில்/

இணையுமே இதயங்கள் நட்பின் புன்னகையில்/

இல்லத்தின் விருந்தோம்பலும் மகிழ்விக்கும் அறுசுவையில்/ 

இன்புறுமே பண்பாடும் உயரிய வாழ்வினில்/  

 

 மானுட சொந்தங்கள்

மாற்றுத் திறனாளிகள் மானுட சொந்தங்களே/

உரிமைதனை வழங்கி உயிர்ப்பிப்போம் வாழ்வுதனை/

வேற்றுமை காட்டாது நெருங்கிடுவோம் அன்பில்/

மறுவாழ்வும் வழங்கி ஏற்றிடுவோம் சமூகத்தினில்/

 கனவாகும் வாழ்க்கை 

கனவுகள் மெய்ப்பட உழைக்கும் வாழ்க்கையில்/

வதைக்குதே நோயும் கலையுதே ஆசைகள்/

வருந்தும் உடலை வேதனைகள் அரித்திட/

துடிக்குதே உணர்வுகளும் தவிக்குதே மனமும்/

நலன்களும் பறந்தோட மரணமும் அருகாக/

ஆரோக்கிய வாழ்வும் இங்கே கனவுதானோ/

  குடும்பம்

கூட்டுக் குடும்பமே/

குவலயத்தில் சிறக்கும்/

பிரிந்து வாழ்கையில்/

வலியதே மிஞ்சும்/

 

 அன்பு வாழ்வினில் 

ஆயுதம் ஏந்தா அன்பு வாழ்வினில்/

பாயுமே இன்பமும் பரவசம் மனதுக்கே/

ஓயுமே சண்டைகள் ஒழியுமே பாதகங்கள்/

சாயுமே வேற்றுமைகள் சக்திமிகுப் புரிந்துணர்வால்/

  

 கனவுகள் தளிர்க்கும்

உதிர்ந்தது அக்னிச் சிறகும் காலனிடம்/

உணர்வுகளின் கதறல்களைச் சேமித்தே பறந்ததே/

உலகிற்கே தேசத்தைப் பறைசாற்றிய நாயகன்/

விதைக்கப்பட்டாரே கண்ணீர்த்துளிகளால் வளர்ந்தாரே வரலாற்றிலும்/  

விரும்பியே ஏற்றிடுவார் இளையோரும் நன்மொழிகளை/

விட்டுச் சென்ற கனவுகளும் தளிர்க்கும்/                             

 கல்வி 

கல்வி கற்றவர்/

உலகில் சுற்றுவார்/

கல்லாதோர் சுருங்குவார்/

தனக்குள் வாழ்வார்/

 

 புது வாழ்க்கை

மறுமலர்ச்சி தந்திடுமே அறிவுப் புரட்சி/

மாற்றங்களையும் காட்டிடுமே பண்பாடும் மலர்ந்தே/

புதுமைகள் படைத்து வளர்ச்சி காணவே/

புத்துணர்ச்சியும் கிடைக்கும் புது வாழ்வினிலே/

 மழலை

புதுவரவு பூத்தது குடும்பத்தில் மழலையென/

புதுஉறவினில் நனைந்தோம் புன்னகையும் உதிர்த்தே/

புது மாற்றங்கள் தவழுமே குடும்பத்திலும்/

புத்துணர்ச்சியும் கொண்டதே உணர்வுகளும் மகிழ்ந்தே/ 

20. இனிக்கும் வாழ்வு

பூமகள் தவழ்ந்தாள் மடியினில் மழலையாகி/

புன்னகைத் தூறலால் வலியும் கரைத்தாள்/

பிஞ்சுக் கரத்தால் கொஞ்சியே நெஞ்சுக்குள்/

பிள்ளை யிவளும் அன்பூற்றுகின்றாள் அழகாய்/

இணைந்தாள் உறவாகி உணர்வும் இனித்திட/

இன்னொரு தாயாகி வாழ்வுக்குள் வந்தாள்/

 தவிப்பு-

தவம் இருந்தே பெற்ற மக்கள்/

தனித்தே விட்டாரே தள்ளாடும் வயதில்/

தவிக்கின்றேன் துணையின்றி தரணிக்கும் சுமையாகி/

தங்கும் நிழலிந்த வயோதிப மடம்தானே/

ஜன்ஸி கபூர் - 29.10.2020