மனமது திசைமாறுகையில்
நிறுத்திடும் கரமாய்/
மடிந்திருக்கும் துன்பங்களையும்
விரட்டிடும் உருவாய்/
உணர்வின் மொழியாய்
உருக்கொள்ளும் நட்பே/
உண்மை அன்பில்
உயிர்த்திடும் அழகாய்/
உள்ளத்து வலியைத்
துரத்திடும் அன்பே/
ஊமைக் காயங்களுக்கும்
மருந்திடும் நொடிப்பொழுதில்/
தோள் கொடுக்கும்
தோழன் அருகென்றால்/
வாழ்நாளும் நீளுமே
வசந்தத்தின் துணையுடன்/
ஜன்ஸி கபூர்
No comments:
Post a Comment
என் கவிதாயினியில் விழி பதித்த உங்களுக்கு நன்றி......
என் பதிவு தொடர்பான உங்கள் விமர்சனங்கள் இன்னும் என் எழுத்துக்களைச் செம்மைப்படுத்தும்!