காண்டலின் உண்டு என்னுயிர்

 

அன்பினை அணிந்தே அகமகிழ்ந்த காதலின்/

அற்புதச் சுவையினில் நனைந்திட்ட இதயங்கள்/

இறக்கை விரிக்கின்ற இன்பவெளிக் கூடலும்/

இடைக்கிடையே அமிழ்கின்றனவே பிரிவுத் துயரினில்/

பொருளீட்டும் துடிப்பினில் பொன்மகன் காந்தனும்/

நகர்ந்திடுவான் நகர்களுக்கே நங்கையவளும் கரைந்திட/

கனவின் இதழ்களுக்குள் காளையவனைப் பூட்டிடவே/

நாடித்துடிப்பினில் ஏக்கம் நட்டே காத்திருப்பாள்/

பிரிவின் வலிக்குள்ளும் பிரிந்திடாக் காதல்/

பிரகாசம் கண்டே பிரிய தோழியும்/

மொழிகின்றாள் தலைவியிடம் பொலிவிற்கான காரணத்தை/

தழுவுகின்ற காதலவன் தவிப்பைப் போக்கிடும்/

வழிதனை வஞ்சியவள் கோர்க்கின்றாள் வார்த்தைகளில்/

நனவில் இன்பம் நல்கா காதலன்/

கனவில் பதிக்கின்றான் தன் முகமதை/

கனவின் உயிர்ப்பில் துளிர்க்கின்றதே உடலும்/

என்னுயிர் இவனென எழுதிடும் வாழ்வினை/

கனவது பகிர்கின்றதே இரவின் தரிசனத்தில்/

காண்டல் இல்லையெனில் மாண்டழியுமே உயிர்/

என்றுரைத்தாள் தலைவியும் தோழியும் புரிந்திடவே/

ஜன்ஸி கபூர் - 12.11.2020