முதியோர் இல்லம்

 

உதிரத்தால் செதுக்கி உணர்வால் போர்வையிட்டு/

உன்னதமாகக் காத்த உறவின்று உதறியதோ/

உதிர்ந்தேனே சருகாகி உணர்கின்றேன் விரக்தியை/

உவகையின்றி மீதிக் காலம் கரைகின்றதே/

அன்பால் ரசித்து அறிவால் உயர்த்தி/ 

அனைவருமே மதித்திட அணைத்தே வளர்த்த/

அன்னையும் இன்று அனாதையாகி தனிமைக்குள்/

அவலத்தில் உறைந்தே அந்தரிக்கின்றேன் நானே/

தள்ளாடும் தேகம் சுருங்கும் சுவாசம்/

தவிக்கின்றதே பாசத்தில் தஞ்சமாக வலிதானே/

தவப்புதல்வன் அருகிருக்க தனியாக வாழ்கின்றேன்/

தங்கும் நிழலிந்த முதியோர் இல்லம்/

பேத்திகளுடன் கொஞ்சிடவே பேராசை கொண்டேன்/

பேணிடாப் பிள்ளையால் பேதலிக்குதே மனமும்/

பேசாத வார்த்தைகள் போக்குதோ மகிழ்வை/

பேரிடி சூளும் பொல்லாத விதியிது/

ஜன்ஸி கபூர் - 28.310.2020